суцяшэ́нне, -я, н.

1. гл. суцешыць.

2. Тое (той), што (хто) суцяшае, радуе каго-н.

Ні ў чым няма мне суцяшэння.

Адно с. — гэта старэйшы сын.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Sen.

= senior – старэйшы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

staff sergeant [ˈstɑ:fˌsɑ:dʒənt] n. старэ́йшы сяржа́нт, штаб-сяржа́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пераро́слы, -ая, -ае.

1. Які вырас вышэй за іншых, вышэй за якую-н. норму.

2. Старэйшы па гадах, чым устаноўлены для чаго-н. узрост.

П. вучань.

|| наз. пераро́сласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бальшу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Старэйшы хлапчук з дзяцей у сям’і, наогул большы па ўзросце.

Ты ж б., а малога крыўдзіш.

|| ж. бальшу́ха, -і, ДМу́се, мн. -і, -шу́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’яві́цца, -яўлю́ся, -я́вішся, -я́віцца; зак.

1. З’явіцца, выявіцца; знайсціся; падаць вестку.

Не гаруй, яшчэ а. твой брат.

2. Выказаць жаданне што-н. зрабіць.

Ехаць па дровы аб’явіўся старэйшы сын.

|| незак. аб’яўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Піт Уільям,

старэйшы, дзяржаўны дзеяч Вялікабрытаніі.

т. 12, с. 390

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэкан,

кіраўнік факультэта ў ВНУ; старэйшы свяшчэннік.

т. 6, с. 330

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Брэйгел, гл. Брэйгель П. Старэйшы

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

d. Ä.

= der Älteste – старэйшы, старшы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)