norm [nɔ:m] n. но́рма, станда́рт;

a deviation from the norm адхіле́нне ад но́рмы;

social norms пра́вілы паво́дзін у грама́дстве

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Stándard

m -s, -s

1) станда́рт

2) но́рма, узро́вень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стэрэаты́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Копія друкарскага набору, нанесеная на металічную, гумавую або пластмасавую пласцінку; ужыв. для шматтыражных і паўторных выданняў (спец.).

Літы с.

2. перан. Нязменны, агульнапрыняты ўзор чаго-н., якога прытрымліваюцца; стандарт, шаблон, трафарэт (кніжн.).

Дзейнічаць па стэрэатыпе.

|| прым. стэрэаты́пны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Стэрэатыпная копія.

Стэрэатыпнае выданне кнігі (са стэрэатыпа).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

«АМО́КА»

(Amoco),

нафтавая манаполія ЗША. Засн. ў 1889, да 1985 наз. «Стандарт ойл компані (Індыяна)». Здабыча нафты 40 млн. т за год, з іх 45% у ЗША, перапрацоўка 44,1 млн. т (1988).

т. 1, с. 320

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

canon [ˈkænən] n.

1. кано́н; царко́ўны зако́н

2. афіцы́йны спіс кніг Бі́бліі

3. fml пра́віла, станда́рт;

the canons of good taste пра́вілы до́брага то́ну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

standard, ~u

м. стандарт;

wysoki standard życia — высокі жыццёвы ўзровень

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

стэ́рлінг

(англ. sterling)

1) сярэдневяковая англійская сярэбраная манета, якая чаканілася з 12 ст.;

2) прыняты законам стандарт пробы англійскіх залатых і сярэбраных манет.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

standard​1 [ˈstændəd] n.

1. станда́рт, ме́рка, но́рма; узро́вень;

set high standards устана́ўліваць высо́кі ўзро́вень;

up to standard на адпаве́дным узро́ўні

2. сцяг, штанда́р;

the royal standard карале́ўскі штанда́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wzorzec

м.

1. узор;

2. эталон; стандарт, шаблон;

wzorzec metra — эталон метра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

этало́н

(фр. étalon)

1) дакладны ўзор устаноўленай адзінкі вымярэння (напр. э. вагі);

2) перан. узор, стандарт для параўнання з чым-н. (напр. э. прыстойнасці).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)