разгільдзя́й, ‑я, м.

Разм. Нядбайны, безадказны ў працы, справах чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паве́раны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (кніжн.).

Асоба, афіцыйна ўпаўнаважаная дзейнічаць ад чыйго-н. імя.

○

Прысяжны павераны — адвакат у царскай Расіі.

Прысяжны ў справах — дыпламатычны прадстаўнік, ніжэйшы на ранг за пасла ці пасланніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́тары, ‑аў; адз. няма.

Уст. Выдаткі, расходы (звычайна па судовых справах).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерастаро́пнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нерастаропнага; павольнасць у паводзінах, ненаваротлівасць у справах. Нерастаропнасць гаспадарнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сту́зацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Змучыцца, стаміцца ў якіх‑н. клопатах, справах; затузацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бі́скупства, ‑а, м.

1. Пасада біскупа.

2. Акруга, якой кіруе па духоўных справах біскуп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

militarist

[ˈmɪlɪtərɪst]

n.

1) мілітары́ст -а m.

2) спэцыялі́ст у вае́нных спра́вах

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

непракты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не разбіраецца ў практычных справах; пазбаўлены практычнасці. Непрактычны гаспадар. □ Рухі Пятра вуглаватыя, мітуслівыя і лёгка выдавалі яго як непрактычнага ў гаспадарчых справах інтэлігента. Ракітны.

2. Малапрыдатны да чаго‑н., нявыгадны па сваіх якасцях, выніках. Непрактычны спосаб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

coroner [ˈkɒrənə] n. сле́дчы, які́ вядзе спра́вы аб гвалто́ўнай або́ рапто́ўнай сме́рці; сле́дчы па асо́ба ва́жных спра́вах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зда́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць здатнага. Такі кірунак думак паказваў на .. [Зосіну] здатнасць думаць і разбірацца ў справах. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)