especial [ɪˈspeʃl] adj. BrE, fml асаблі́вы; спецыя́льны; незвыча́йны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

засо́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

1. гл. саліць.

2. Спосаб, якасць салення прадуктаў.

Халодная з. рыжыкаў.

Спецыяльны рэцэпт засолкі агуркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інкуба́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяльны апарат для штучнага вывядзення куранят, моладзі рыб і інш.

|| прым. інкуба́тарны, -ая, -ае.

Інкубатарныя кураняты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скафа́ндр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Герметычны вадалазны касцюм для работы пад вадой, а таксама спецыяльны касцюм касманаўтаў.

|| прым. скафа́ндравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

складанаскаро́чаны, -ая, -ае.

У словаўтварэнні: утвораны са скарочаных частак двух або некалькіх слоў, якія ўваходзяць у склад якіх-н. назваў (напр., спецкар — спецыяльны карэспандэнт).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інкубато́рый, ‑я, м.

Спецыяльны будынак, дзе ўстаноўлены і дзейнічаюць інкубатары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скафа́ндр, ‑а. м.

Спецыяльны герметычны касцюм вадалаза, касманаўта і пад.

[Фр. scaphandre ад грэч. skaphe — лодка і aner — чалавек.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтапрычэ́п, ‑а, м.

Спецыяльны дадатковы кузаў, які прычэпліваецца да грузавога аўтамабіля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́рапіс, ‑у, м.

Спецыяльны статыстычны ўлік каго‑, чаго‑н. Перапіс насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецабу́так, ‑тку, м.

Спецыяльны абутак, прызначаны для працы ў складаных умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)