раство́р​II раство́р, -ру м.;

раство́р со́ли раство́р со́лі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рка-салёны, -ая, -ае.

1. Горкага і салёнага смаку.

Горка-салёная мікстура.

2. Пра ваду: які ўтрымлівае горкія, галоўным чынам сернакіслыя солі (спец.).

Горка-салёнае возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлары́ты, -аў, адз. хлары́т, -у, М -ры́це, м. (спец.).

1. Група слюдападобных мінералаў зеленаватага колеру, якія ўтрымліваюць хлорыстыя злучэнні.

2. Солі хлорыстай кіслаты.

|| прым. хлары́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

салі́начка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. ласк. Крупінка солі. [Сымонка:] — Мы б рыжыкі салілі. Толькі солі ані саліначкі няма. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

першаадкрыва́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (кніжн.).

Той, хто першым адкрыў што-н. (землі, краіны, мясцовасці і пад.).

Першаадкрывальнікі калійнай солі ў Беларусі.

|| ж. першаадкрыва́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́давы, -ая, -ае.

1. гл. сода.

2. у знач. наз. со́давая, -ай, ж. Напітак з раствору пітной соды і спажыўнай солі ў газіраванай вадзе; содавая вада.

Выпіць шклянку содавай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Príse

f -, -n драбо́к (солі), паню́шка (табакі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паўпу́да, м.

Палавіна пуда. Паўпуда солі. Паўпуда бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раствара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які паддаецца растварэнню. Растваральныя солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

солепрамысло́васць, ‑і, ж.

Здабыча солі як галіна прамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)