soda

ж. сода; натр;

soda oczyszczona — пітная сода;

soda żrąca — едкі натр;

soda kaustyczna — каустычная сода

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бялі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бялення. // Які служыць для бялення. Бялільны раствор. Бялільная сода. Бялільны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кальцыні́раваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад кальцыніраваць.

2. у знач. прым. Які прайшоў кальцынацыю. Кальцыніраваная сода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

baking soda

со́да для пе́чыва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Ні́тра ’парашок для мыцця бялізны’ (Сл. ПЗБ). Ад лац. nitrum ’сода’ ’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Sóda

f -, n -s со́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

каўсты́чны káustisch;

каўсты́чная со́да хім. káustische(s) Sóda

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Зода ’сода’ (брасл., Сл. паўн.-зах.). Звонкі пачатак у выніку індывідуальнага азванчэння агульнабел. с‑ ці не пад уздзеяннем ням. Soda з пачатковым [z‑]?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

натр

(ар. natrūn = сода);

н. едкі — гідравокіс натрыю (каўстычная сода), бясколерная крышталічная маса; выкарыстоўваецца ў хімічнай, тэкстыльнай, мылаварнай і іншых галінах прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карбана́т, ‑у, М ‑наце, м.

Спец.

1. Соль вугальнай кіслаты (сода, паташ і інш.).

2. Мінералы, якія з’яўляюцца вуглякіслымі солямі розных металаў.

3. Чорны алмаз дробназярністай будовы, які прымяняецца для бурэння, шліфоўкі.

[Ад лац. carbo, carbonis — вугаль.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)