слу́шаться

1. (повиноваться) слу́хаць (каго), слу́хацца;

2. страд. слу́хацца;

◊

слу́шаюсь! слу́хаю!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

разя́віўшы,

Дзеепрысл. зак. ад разявіць.

•••

Разявіўшы рот — з вялікай цікавасцю, увагай (слухаць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Про́слых ’чуткі’ (Гарэц.), про́слух ’тс’ (Нас.). Укр. про́слух ’тс’. Да праслухаць (гл. слухаць, слых).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цярпе́нне, -я, н.

1. Здольнасць цярпець, стойка пераносіць жыццёвыя нягоды.

Няма цярпення слухаць яе скаргі.

2. Настойлівасць, уменне захоўваць вытрымку ў якой-н. справе, рабоце.

Работа з дзецьмі патрабуе вялікага цярпення.

◊

Цярпенне лопнула (разм.) — не хапіла вытрымкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́думка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

1. Хлусня, тое, што выдумана.

Не трэба слухаць, усё гэта выдумкі.

2. Тое, што прыдумана, вынайдзена; вымысел, фантазія.

Нас здзіўляюць яго выдумкі і прапановы.

3. Здольнасць выдумляць.

Чалавек з выдумкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Слы́шыць ‘уціхамірваць, супакойваць, рабіць паслушным чыёй-небудзь волі’ (ашм., Стан.). Відаць, каузатыў да слухаць, слухацца ‘быць паслухмяным’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Клоўсічка ’жанчына, якая часта ўжывае слова паслухай Балтызм. Параўн. літ. klausytis ’слухаць’, klausyk ’слухай’. Сл. паўн.-зах., 2, 479).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нялю́ба,

1. Прысл. да нялюбы (у 1 знач.).

2. у знач. вык. Не падабаецца. Нялюба слухаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вя́нуць, -ну, -неш, -не; вя́нуў і вяў, вя́нула і вя́ла; вянь; незак.

Страчваць свежасць, сохнуць.

Лісце вяне.

◊

Вушы вянуць (разм.) — нельга, не хочацца слухаць (што-н. бязглуздае, хлуслівае, непрыстойнае).

|| зак. звя́нуць, -ну, -неш, -не; звянь і завя́нуць, -ну, -неш, -не; завя́нь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адгаво́ры, -раў (ед. адгаво́р м.) отгово́ры;

не слу́хаць нія́кіх ~раў — не слу́шать никаки́х отгово́ров

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)