чэ́злы, -ая, -ае.

1. Які слаба расце, хілы (пра расліны).

2. Хваравіты, слабы, кволы.

|| наз. чэ́зласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

неду́жный уст., обл. няду́жы, хвараві́ты; сла́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

не́мощный няду́жы; (слабый) сла́бы; (больной) хво́ры;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

упа́вший / упа́вший го́лос знясі́лены (сла́бы) го́лас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

худасо́чны, -ая, -ае.

1. Схуднелы, змарнелы.

Худасочная жанчына.

2. Пра расліны: слабы, кволы.

Худасочная бярозка.

|| наз. худасо́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

неокре́пший

1. (не успевший окрепнуть) неакрэ́плы, нямо́цны; сла́бы;

2. (не набравший сил) яшчэ́ сла́бы, няду́жы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

шо́ргат, -у, М -гаце, мн. -ы, -аў, м.

Слабы, невыразны шум ад руху, трэння аднаго прадмета аб другі.

Ш. пілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

упа́лы, -ая, -ае.

1. Які ўваліўся, запаў унутр чаго-н.

Упалыя вочы.

2. перан. Аслабелы, слабы (пра голас).

Гаварыць упалым голасам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бяссі́льны, -ая, -ае.

1. Які не мае фізічных сіл, слабы.

Б. хворы.

2. Няздольны што-н. зрабіць; бездапаможны.

Медыцына тут бяссільная дапамагчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

малоси́льный

1. (слабый) няду́жы, сла́бы;

малоси́льная ло́шадь сла́бы конь;

2. (небольшой мощности) маласі́льны;

малоси́льный дви́гатель маласі́льны рухаві́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)