Ачамрэ́ць ’адчуць слабасць, страціць прытомнасць’, ’учадзець, адурэць’ (КСТ). Гл. чамрэць ’слабець’, параўн. ачмурэць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Про́стацца ’слабець, станавіцца нягнуткім’ (лід., Сл. ПЗБ). Да просты (гл.) у значэнні ’прамы, роўны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адва́льваць ’адкрываць (ключом), слабець (пра мароз)’ (Шат.) да валіць. Семантычны зрух ’валіць > з цяжкасцю рухаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ме́ншаць sich verríngern, kléiner wérden; zusámmenschrumpfen vi (s) (скарачацца, скручвацца); ábnehmen* vi, zurückgehen* vi (s) (слабець)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

памянша́цца sich verríngern, kléiner wérden; zusámmenschrumpfen vi (s) (скараціцца); ábnehmen* vi (s), zurückgehen* vi (s) (слабець)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wane​2 [weɪn] v.

1. слабе́ць; памянша́цца; цьмець, цьмяне́ць;

His strength is waning. Яго сілы згасаюць.

2. убыва́ць (пра Месяц)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

*Млі́чавы, млічо́ві ’які млее, убачыўшы кроў’, ’слабы, невынослівы’ (Нікан.). Да польск. mdleć ’слабець’, mdły ’слабы, бяссільны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сла́бнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; незак.

Тое, што і слабець. Не еўшы, чалавек хутка слабне, і ногі не ідуць... Гарэцкі. Яшчэ ў грудзях не згаслі сілы, Яшчэ не слабнуць сэрца крылы, Не адцвіла ў душы вясна! Гілевіч. І ўсё адно не слабне цікавасць да коласаўскай паэмы. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́хнуць¹, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; тух, ту́хла; незак.

1. Пераставаць гарэць, свяціць; гаснуць.

Агонь тухне.

Свечка тухне.

2. перан. Слабець, памяншацца.

Надзея тухне.

|| зак. пату́хнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; пату́х, -хла, ату́хнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; ату́х, -хла і сту́хнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; стух, -хла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Разґу́рзацца ’ачуняць, прачнуцца’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Няясна. Магчыма, балтызм, параўн. літ. gur̃sti ’слабець’, ’марудзіць’, gur̃stas ’затрымка’. Параўн. раздурваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)