ву́лей, ву́лея і вулля́, мн. вуллі́ і вуллёў, м.

Спецыяльная скрынка або выдзеўбаная калода для пчол.

Рамачны в.

На пасецы было пятнаццаць вуллёў.

|| прым. вуллёвы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

духо́ўка, -і, ДМ -хо́ўцы, мн. -і, -хо́вак, ж.

Металічная скрынка ў кухоннай пліце, якая служыць для прыгатавання ежы з дапамогай нагрэтага паветра.

Спячы пірог у духоўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заря́дный воен. и пр. зара́дны;

заря́дный я́щик зара́дная скры́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сундучо́к м., уменьш. куфэ́рак, -рка м., скры́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pillar box [ˈpɪləbɒks] n. BrE, dated пашто́вая скры́нка (стаячая)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

window box [ˈwɪndəʊˌbɒks] n. скры́нка для кве́так (за акном)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

картатэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да картатэкі. Картатэчная скрынка. Картатэчная шафа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пена́л, ‑а, м.

Падоўжная скрынка, футарал для ручак, алоўкаў, гумак і пад.

[Ад лац. penna — пяро.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́ка¹, -і, ДМ -о́цы, мн. -і, апо́к, ж. (спец.).

Прыстасаванне, у якім робіцца ліцейная форма (скрынка без дна з фармовачнай зямлёй для заліўкі металам).

|| прым. апо́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хле́бніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

1. Від талеркі, падноса, на якіх падаюць на стол хлеб.

2. Невялікая скрынка для захавання хлеба.

3. Спецыяльная дзежка, у якой рашчыняюць хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)