покоси́ть​II сов. (искривить) пакасі́ць, скасі́ць; (сделать кривым) пакрыві́ць, скрыві́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрыўле́нне ср.

1. искривле́ние;

2. перен. искаже́ние; искривле́ние;

1, 2 см. скрыві́ць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wykoślawić

зак.

1. стаптаць;

2. скрывіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

скарэ́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Разм.

1. Скрывіць, сагнуць, скарабаціць. Сплюшчыўшы і скарэжыўшы кузаў «усюдыхода», Якавенка паімчаў далей. Мележ.

2. перан. Змяніць да непазнавальнасці, сказіць. Грымаса скарэжыла твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Суро́жыцца ’скасавурыцца; узлавацца, пагрозліва глянуць’ (шальч., Сл. ПЗБ). Відаць, да рожа 3 (гл.), пераасэнсаванае пад уплывам дзеясловаў тыпу літ. suriẽsti ’сагнуць, скрывіць’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

spaczyć

зак.

1. перакрывіць; скрывіць;

2. сказіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wypaczyć

зак.

1. скрывіць;

wypaczyć drzwi — скрывіць дзверы;

2. перан. сказіць, перакруціць;

wypaczyć charakter перан. сапсаваць характар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Скаро́жыць ‘сагнуць, зламаць’ (Касп.), ‘знявечыць’ (Сцяшк. Сл.), ‘скрывіць’ (дзярж., Гіл.), ‘паралізаваць’ (шчуч., ваўк., Сл. ПЗБ). Да каро́жыцца ‘рабіць сутаргавыя рухі’ (гл.), карэ́жыць ‘гнуць, ламаць, выварочваць з коранем’ (Стан.), карэжыцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скрыўле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. скрыўляць — скрывіць і стан паводле знач. дзеясл. скрыўляцца — скрывіцца.

2. Скрыўленае месца; згіб, крывізна. Ліквідаваць скрыўленне.

3. перан. Ухіленне. адступленне ад правільнага курсу, парушэнне нормы. Скрыўленне лініі партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wykrzywić

зак.

1. скрывіць, пакрывіць;

2. сказіць, перакруціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)