зла́джана прысл, зла́джаны
1. (дружны) éinträchtig; éinmütig;
2. (складны, стройны) harmónisch; gléichmäßig ángeordnet, ébenmäßig
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
fáltbar
a складны́, які́ скла́дваецца (пра стул, палатку), які́ згіна́ецца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
collapsible [kəˈlæpsəbl] adj. складны́; разбо́рны; адкідны́;
a collapsible boat разбо́рная ло́дка;
a collapsible chair складно́е крэ́сла;
a collapsible seat адкідно́е крэ́сла
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Knirps
m -es, -e
1) карапу́з, каранты́ш
2) разм. складны́ парасо́н
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
convertible2 [kənˈvɜ:təbl] adj.
1. абарача́льны, зме́нны, заме́нны
2. адкідны́; складны́;
a convertible sofa складна́я кана́па;
a convertible seat адкідно́е сядзе́нне
3. finance абарача́льны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
зла́джаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад зладзіць (у 1, 3 знач.).
2. у знач. прым. Такі, у якім дасягнута адзінства, узаемная згода; дружны. Зладжаная работа. □ Зладжаная, працавітая брыгада Купчына нядаўна падзялілася на дзве. Хадкевіч.
3. у знач. прым. Складны, стройны. Увесь рэпертуар рэвалюцыйных тагачасных песень праспявалі настаўнікі зладжаным хорам. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
stroller
[ˈstroʊlər]
n.
1) шпацыра́нт -а m.
2) вандро́ўны арты́ст
3) бадзя́га -і m.
4) складны́ дзіця́чы вазо́к (сядзя́чы для гуля́ньня)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sectional
[ˈsekʃənəl]
adj.
1) мясцо́вы, рэгіяна́льны
sectional interests — мясцо́выя, рэгіяна́льныя інтарэ́сы
2) з ча́стак, складны́, разбо́рны
a sectional bookcase — разбо́рная кні́жная этажэ́рка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пры́кла́дны ’ўзорны, прыстойны, старанны, дбайны; ветлівы’ (Нас., ТСБМ, Марц.; смарг., Сл. ПЗБ), ’звязны, складны’ (ТСБМ). Да прыклада́ць, якое ў сваю чаргу узыходзіць да прасл. *prikladati (гл. прыкла́сці); балг. дыял. прѝкладен ’ласкавы, прыязны, ветлівы, згаворлівы’, серб.-харв. прѝкладан ’суадносны’, укр. прикладни́й ’зручны, які падыходзіць, прыдатны’, дыял. при́кладний ’дакладны’, рус. прикладно́й ’дзелавіты, практычны, кемлівы’. Сюды ж пры́кладка ’выдумка’ (Нас.), з далейшым семантычным развіццём пры́кладна ’складна, звязна’ (Жд.), прікла́дна ’тс’ (Бяльк., Юрч. СНС), прыкла́дна ’складна, красамоўна’ (Яруш., Шат.), прыкло́дна ’старанна, як след; дбайна’ (Марц.) з фанематычнай зменай націскнога.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тры́пціх
(гр. triptychos = складзены ўтрая)
1) твор мастацтва з трох карцін, барэльефаў, малюнкаў, аб’яднаных адной задумай і выкананых у адным стылі;
2) трохстворкавы складзень (складны абраз).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)