ghost [gəʊst] n.

1. здань, пры́від; дух;

a ghost writer факты́чны а́ўтар, які́ піша за каго́-н. і́ншага

2. (слабы́) след; успамі́н (асабліва непажаданы)

3. (of) ве́льмі нязна́чная ко́лькасць;

not the ghost of a chance/an idea (а)нія́кага ша́нцу/уяўле́ння

♦

give up the ghost infml паме́рці, скана́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skonać

skona|ć

зак. сканаць; памерці;

niech ~m! разм. каб я скрозь зямлю праваліўся!; каб я здох!; каб я гэтак жыў!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zejść

зак.

1. сысці; спусціцца;

zejść po schodach — спусціцца па лесвіцы (сходах);

zejść z drogi — сысці з дарогі;

2. кніжн. сканаць; памерці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

отойти́ сов.

1. (отдалиться) адысці́, мног. паадыхо́дзіць, паадхо́дзіць, адысці́ся;

2. (отступить) воен. адысці́, мног. паадыхо́дзіць, паадхо́дзіць;

3. (отклониться) адысці́, мног. паадыхо́дзіць, паадхо́дзіць, адхілі́цца, мног. паадхіля́цца, адступі́ць;

4. (отстать) адста́ць;

5. (прийти в себя) ачу́цца, адысці́, мног. паадыхо́дзіць, паадхо́дзіць; (ожить) акрыя́ць;

6. (умереть) уст. скана́ць, паме́рці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жить несов., в разн. знач. жыць;

жить до глубо́кой ста́рости жыць да глыбо́кай ста́расці;

они́ жи́ли вме́сте яны́ жылі́ ра́зам;

◊

за здоро́во живёшь за нішто́, ні з таго́ ні з сяго́;

жить в своё удово́льствие жыць для сваёй асало́ды;

жить душа́ в ду́шу жыць душа́ ў душу́;

приказа́ть до́лго жить скана́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

híngehen

* vi (s)

1) ісці́, пайсці́

2) прахо́дзіць (пра час)

3) разм. паме́рці, скана́ць

4)

über etw. (A) ~ — злёгку закрану́ць (што-н.) у размо́ве

j-m éine Gróbheit ~ lássen* — сцярпе́ць чыю́-н. гру́басць

das geht so in éinem hin — гэ́та бу́дзе вы́рашана [зро́блена] адначасо́ва [мімахо́дзь]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zaun

m -(e)s, Zäune плот, агаро́джа

◊ wir wérden schon den ~ pínseln — разм. мы гэ́тую спра́ву ўладку́ем

hínterm ~ stérben* — скана́ць пад пло́там

etw. vom ~e bréchen* — разм. справакава́ць што-н.

j-m über den ~ hélfen* — падтрыма́ць каго́-н. у яко́й-н. спра́ве; дапамагчы́ каму́-н. вы́брацца з ця́жкага стано́вішча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wydać

зак.

1. выдаць; даць;

wydać przestępcę — выдаць злачынцу;

wydać resztę — даць рэшту;

wydać rozkaz — выдаць загад;

wydać książkę — выдаць кнігу;

wydać dźwięk — загучаць;

wydać za mąż — выдаць замуж;

2. выдаткаваць, зрасходаваць, растраціць;

3. даць; наладзіць;

wydać przyjęcie — наладзіць прыём;

wydać wojnę — аб’явіць вайну;

wydać sąd — даць ацэнку;

wydać wyrok — вынесці вырок (прыгавор);

wydać ostatnie tchnienie — сканаць;

wydać na świat — нарадзіць;

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

после́дний в разн. знач. апо́шні;

после́дняя инста́нция апо́шняя інста́нцыя;

за после́днее вре́мя за апо́шні час;

после́дний сорт апо́шні сорт (гату́нак);

◊

игра́ть не после́днюю роль ады́грываць не апо́шнюю ро́лю;

э́то после́днее де́ло гэ́та апо́шняя спра́ва;

са́мый после́дний челове́к са́мы апо́шні чалаве́к;

после́дние времена́ (наста́ли) апо́шні час (наста́ў);

после́дний крик мо́ды апо́шні крык мо́ды;

после́днее прости́ сказа́ть апо́шняе дару́й сказа́ць;

после́дний путь апо́шні шлях;

после́дняя спи́ца в колесни́це апо́шняя спі́ца ў калясні́цы;

до после́днего да апо́шняга;

до после́дней возмо́жности да апо́шняй магчы́масці;

до после́днего дыха́ния да апо́шняга дыха́ння;

до после́дней ка́пли кро́ви да апо́шняй кро́плі крыві́;

до после́дней ни́тки да апо́шняй ні́ткі;

испусти́ть после́дний вздох скана́ць;

спать (засну́ть, усну́ть) после́дним сном спаць (засну́ць) апо́шнім сном.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Tod

m -(e)s, -e смерць, скон

gewáltsamer ~ — гвалто́ўная смерць

bis in den ~ — да сме́рці

in den ~ géhen* — ісці́ на смерць

éines natürlichen ~es stérben* — паме́рці сваёй сме́рцю

den ~ éines Hélden stérben* — паме́рці сме́рцю геро́я

auf Lében und ~ kämpfen — змага́цца не на жыццё, а на смерць

zu ~e erschrécken — напало́хаць да сме́рці

den ~ fínden* — скана́ць, паме́рці

es geht um ~ und Lében — гэ́та пыта́нне жыцця́ і сме́рці

der ~ sitzt ihm im Nácken — ён ужо́ ле́дзьве ды́хае

éinen ~ kann der Mensch nur stérben — два разы́ не паміра́ць, а раз давядзе́цца; раз радзі́ла ма́ці, раз трэ́ба паміра́ці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)