радавы́​II с.-г. Drill-;

радавы́ пасе́ў Dríllsaat f -;

радава́я се́ялка Dríllmaschine f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раскідны́, ‑ая, ‑ое.

1. Такі, які можна раскінуць, раскласці; раскладны. Раскідное крэсла.

2. Спец. Прызначаны для раскідання чаго‑н. Раскідная сеялка.

3. Спец. Які робіцца шляхам раскідання, рассейвання. Раскідная сяўба. Раскідное ўнясенне ўгнаенняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

seeder

[ˈsi:dər]

n.

1) сяве́ц -ўца́, се́йбіт -а m.

2) се́ялка f.

3) прыла́да для выма́ньня зярня́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ко́нны

1. в разн. знач. ко́нный;

к. двор — ко́нный двор;

к. заво́д — ко́нный заво́д;

ко́нная се́ялка — ко́нная се́ялка;

к. а́трад — ко́нный отря́д;

ко́нная эстафе́та — ко́нная эстафе́та;

2. в знач. сущ. ко́нный;

◊ пе́шы ко́ннаму не тава́рыш — погов. пе́ший ко́нному не това́рищ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тра́ктарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трактара, прызначаны для трактара. Трактарны рухавік. Трактарны генератар. // Які прыводзіцца ў рух пры дапамозе трактара. Трактарныя граблі. Трактарная сеялка. // Які выконваецца пры дапамозе трактара. Трактарныя работы. Трактарная сяўба. // Які мае адносіны да работы на трактары. Трактарная брыгада. // Прызначаны для вырабу трактароў. Трактарны завод.

•••

Трактарная калона гл. калона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радавы́

I

1. прил. (не принадлежащий к руководящему, командному составу) рядово́й;

р. член па́ртыі — рядово́й член па́ртии;

р. саста́ў — рядово́й соста́в;

2. сущ. рядово́й;

гва́рдыі р. — гва́рдии рядово́й

II (о посеве, с.-х. орудиях) рядово́й;

р. пасе́ў — рядово́й посе́в;

○ ~ва́я се́ялка — рядова́я се́ялка

III в разн. знач. родово́й; (наследственный — ещё) пото́мственный

IV (о ткани) дерю́жный, поско́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ільняны́ і льняны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да лёну. Ільняны палетак. Ільняное сцябло. Ільняное валакно. Ільняная сеялка. Ільняная сыравіна. // Атрыманы з ільнянога семя. Ільняны алей. Ільняная макуха. // Выраблены з валакна лёну. Ільняное палатно. Ільняная сарочка.

2. Які мае адносіны да апрацоўкі лёну. Ільняная прамысловасць. Ільняная фабрыка. Ільняны камбінат.

3. Які колерам і мяккасцю нагадвае валакно лёну. У Валькі ж валасы, як у мамы, ільняныя, і вочы такія ж сіне-зялёныя, толькі бровы бацькавы — густыя, чорныя. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лясны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да лесу, уласцівы яму. У лясным гушчары пануе спрадвечны змрок і цішыня. М. Ткачоў. Паглядае восень слёзна З засені лясной. Прыходзька. // Які жыве, расце ў лесе. Лясныя звяры. Лясныя кветкі. // Які знаходзіцца, размешчаны ў лесе. Лясная паляна. Лясное возера. □ Ішоў дзед Талаш не спяшаючыся, выбіраючы глухія лясныя сцежкі. Колас. // Багаты лесам; лясісты. Колькі раздолля ты дорыш жыццю, Край мой узгоркавы, край мой лясны! Гілевіч. // Прызначаны для работы ў лесе. Лясны плуг. Лясная сеялка.

2. Які мае адносіны да лесаводства: звязаны з лесаводствам і эксплуатацыяй лесу. Лясны экспарт. Лясныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

drill

I [drɪl]

1.

n.

1) сьвярдзёлак -ка, сьве́рдзел -ла m.; сьвідрава́льны стано́к

2) фізкульту́рныя практыкава́ньні, трэніро́ўка f.; муштра́ f.

3) пра́ктыка f.

2.

v.t.

1) сьвідрава́ць; буры́ць

2) муштрава́ць; навуча́ць, удаўбля́ць

II [drɪl]

1.

n.

1) радава́я се́ялка

2) радо́к -ка́ m. (для се́яньня)

2.

v.t.

се́яць радка́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)