се́мечка, ‑а; Р мн. ‑чак; ж.

1. Памянш.-ласк. да семя (у 1 знач.).

2. Семя ў плодзе некаторых раслін: яблыні, грушы і інш.; зярнятка. Семечка грушы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цитва́рный / цитва́рное се́мя цытво́ра;

цитва́рная полы́нь бот. цытва́рны палы́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ільнасе́мя і льнасе́мя, ‑я, н.

Насенне лёну, ільняное семя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насе́нне ср.

1. бот. се́мя;

н. развіва́ецца з семяза́вязі — се́мя развива́ется из семяпо́чки;

2. собир. семена́ мн.;

сабра́ць н. мо́рквы — собра́ть семена́ морко́ви;

3. перен. се́мя, семена́ мн.;

◊ чо́ртава н. — ирон. чёртово отро́дье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ejaculate [ɪˈdʒækjʊleɪt] v.

1. physiol. вывярга́ць (семя)

2. fml ускліка́ць; выгу́кваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

linseed

[ˈlɪnsi:d]

n.

ільняно́е се́мя

linseed oil — ільняны́ але́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лупі́на, ‑ы, ж.

1. Вонкавая абалонка плода, семя. Іван з Колем пакідалі на падлогу гарбузовых лупін і коўзаліся. Карпюк.

2. толькі мн. (лупі́ны, ‑пін). Адходы пасля ачысткі пладоў, семя; шалупіны. Набрала [Кацярына] кош лупін са смеццем і падышла да гаража. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праро́стак, ‑тка, м.

Сцябло расліны ў пачатковай стадыі прарастання яго з семя; расток. Праросткі ячменю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

але́істасць, ‑і, ж.

Уласцівасць алеістага; ступень наяўнасці, утрымання алею ў чым‑н. Алеістасць сланечнікавага семя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kernel [ˈkɜ:nl] n.

1. ядро́ (арэха, семя)

2. су́тнасць (заявы, плана і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)