Lándfunk

m -s, -e

1) се́льскі радыёву́зел

2) се́льская радыёперада́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

large-scale

[,lɑ:rdʒˈskeɪl]

adj.

вялі́кі, буйны́, з разма́хам, буйнамашта́бны

large-scale agriculture industry — буйна́я се́льская гаспада́рка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шко́ла в разн. знач. шко́ла, -лы ж.;

вы́сшая шко́ла вышэ́йшая шко́ла;

шко́ла-интерна́т шко́ла-інтэрна́т;

сре́дняя шко́ла сярэ́дняя шко́ла;

нача́льная шко́ла пачатко́вая шко́ла;

се́льская шко́ла се́льская шко́ла;

романти́ческая шко́ла лит. раманты́чная шко́ла;

пройти́ хоро́шую шко́лу прайсці́ до́брую шко́лу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаспада́рка ж., в разн. знач. хозя́йство ср.;

наро́дная г. — наро́дное хозя́йство;

се́льская г. — се́льское хозя́йство;

займа́цца ~кай — занима́ться хозя́йством

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rural

[ˈrʊrəl]

adj.

вяско́вы, се́льскі, прасёлкавы

rural road — прасёлкавая даро́га

rural economy — се́льская гаспада́рка

rural population — се́льскае жыха́рства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гаспада́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Спосаб вытворчасці, сукупнасць вытворчых адносін таго ці іншага грамадскага ўкладу.

Натуральная г.

2. Вытворчасць, эканоміка.

Народная г. краіны.

Сельская г.

3. Абсталяванне якой-н. вытворчасці.

Г. трактарнага завода.

4. Рэчы, прадметы, якія патрэбны ў быце.

Абзавесціся гаспадаркай.

5. Вытворчая адзінка, пераважна сельскагаспадарчая.

Сялянскія гаспадаркі.

Кіраваць гаспадаркай.

6. Заняткі па ўпарадкаванні быту, доглядзе жылля і пад.

Займацца гаспадаркай.

Хатняя г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтэліге́нцыя, ‑і, ж.

Грамадскі слой людзей, якія прафесіянальна займаюцца разумовай, пераважна складанай творчай працай, развіццём і распаўсюджаннем культуры. Савецкая інтэлігенцыя. Народная інтэлігенцыя. // зб. Людзі, якія належаць да гэтага сацыяльнага слоя; інтэлігенты. Тэхнічная інтэлігенцыя. Сельская інтэлігенцыя. □ У той час, калі сябры купаліся, на ганку фельчарскага пункта сядзеў гурток панямонскай інтэлігенцыі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздро́блены

1. прич., в разн. знач. раздроблённый, раздро́бленный; см. раздрабі́ць;

2. прил. (разобщённый) раздроблённый, раздро́бленный;

~ная се́льская гаспада́рка — раздроблённое се́льское хозя́йство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аі́л

(цюрк. ail)

1) пасёлак качавога тыпу ў кіргізаў і алтайцаў у мінулым;

2) сельская адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Кыргызстане;

3) качавая сямейная група ў мангольскіх народаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

country​1 [ˈkʌntri] n.

1. краі́на

2. the country жыхары́ краі́ны, насе́льніцтва

3. радзі́ма, ба́цькаўшчына, айчы́на, ро́дны край

4. the co untry се́льская мясцо́васць

5. мясцо́васць, тэрыто́рыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)