świnia

ж. свіння

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падры́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́е; -ры́ты; зак.

Узрыхліць зямлю пад чым-н., знізу чаго-н. (пра жывёл).

Свіння падрыла яблыню.

|| незак. падрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саладзі́ны, -дзі́н (спец.).

Гушча, якая застаецца пасля вінакурэння, піваварэння і ідзе на корм жывёле.

◊

Знацца (разбірацца) як свіння на саладзінах (разм.) — зусім не разбірацца.

|| прым. саладзі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

swine [swaɪn] n.

1. (pl. swine) zool. свіння́

2. infml хам, свіння́;

be a swine to smb. ста́віцца да каго́-н. па-ха́мску

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прары́ць, ‑рые; зак., што.

Пракапаць (пераважна рылам). Свіння прарыла канаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саладзі́ны, ‑дзін; адз. няма.

Гушча, якая застаецца пасля вінакурэння, піваварэння і ідзе на корм жывёле. З табою чорт піва варыў, а саладзін адрокся. Прыказка.

•••

(Знацца, разбірацца) як свіння на саладзінах гл. свіння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разро́хкацца, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць часта і доўга рохкаць. Свіння разрохкалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амікашо́нства

(ад фр. ami = сябра + cochon = свіння)

бесцырымоннасць, панібрацтва, фамільярнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

няжва́чныя, ‑ых.

Падатрад млекакормячых жывёл атрада парнакапытных, да якіх адносяцца бегемот і свіння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іаркшы́ры, ‑аў; адз. іаркшыр, ‑а, м.

Тое, што і іаркшырскія свінні (гл. свіння).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)