swine [swaɪn] n.

1. (pl. swine) zool. свіння́

2. infml хам, свіння́;

be a swine to smb. ста́віцца да каго́-н. па-ха́мску

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прары́ць, ‑рые; зак., што.

Пракапаць (пераважна рылам). Свіння прарыла канаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саладзі́ны, ‑дзін; адз. няма.

Гушча, якая застаецца пасля вінакурэння, піваварэння і ідзе на корм жывёле. З табою чорт піва варыў, а саладзін адрокся. Прыказка.

•••

(Знацца, разбірацца) як свіння на саладзінах гл. свіння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разро́хкацца, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць часта і доўга рохкаць. Свіння разрохкалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іаркшы́ры, ‑аў; адз. іаркшыр, ‑а, м.

Тое, што і іаркшырскія свінні (гл. свіння).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няжва́чныя, ‑ых.

Падатрад млекакормячых жывёл атрада парнакапытных, да якіх адносяцца бегемот і свіння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свінама́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Свіння, якая дае прыплод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амікашо́нства

(ад фр. ami = сябра + cochon = свіння)

бесцырымоннасць, панібрацтва, фамільярнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

агаро́дніца, ‑ы, ж.

Жан. да агароднік. Воўк не пастух, а свіння не агародніца. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іаркшы́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Іаркшыра (графства Вялікабрытаніі).

•••

Іаркшырскія свінні гл. свіння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)