сашчы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Шчыпкамі сарваць, абарваць што‑н. Сашчыкаць лісце. // Шчыкаючы, звесці на нішто. Яўген Мікалаевіч, бывае, забудзецца і сашчыкае, з’есць нішчымны хлеб. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куш

(фр. couche = стаўка ў гульні)

вялікая сума грошай; вялікі хабар (напр. сарваць добры к.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

контратакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., каго-што.

Правесці (праводзіць) контратаку. Контратакаваць ворага. □ [Ермашоў:] Загадваю: падтрымаць роту Наганава, контратакаваць цэнтр нямецкіх пазіцый і сарваць штурм праціўніка. Задача зразумелая? Губарэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

überdrhen

vt

1) перакру́чваць

2) сарва́ць разьбу́ [нарэ́зку] (вінта, шрубы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hintertriben

* vt перашкаджа́ць, замі- на́ць; разла́дзіць, сарва́ць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сарва́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сарваць ​1.

2. у знач. прым. Ахрыплы, сіпаты ад празмернага напружання (пра голас). Сарваным, асіплым голасам.. [дзяўчынка] крычала ўжо ледзь чутна: — Мама, мамачка! Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашчыпа́ць, ‑шчыплю, ‑шчыплеш, ‑шчыпле; зак.

1. што. Шчыпкамі сарваць, абарваць што‑н. Сашчыпаць клубні з карча. // Шчыплючы пакрыху, звесці на нішто. Сашчыпаць кавалак хлеба.

2. каго-што. Ушчыпнуць шмат разоў; пакрыць шчыпкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́крыва, ‑а, н.

Верхні слой, які пакрывае што‑н. То снег усцілаў зямлю, то праз некалькі дзён нізка над палямі навісалі калматыя дажджавыя хмары і змывалі яе белае покрыва. Дуброўскі. Дрэвы стаяць рэдка, і ўнізе — пышнае травяное покрыва. Гавеман. // Абалонка, якая пакрывае звонку раслінны або жывёльны арганізм. Скурнае покрыва. Валасяное покрыва. // перан. Тое, што пакрывае, ахутвае сабой што‑н. Вось ён [Райніс] прачынаецца. Покрыва ночы рукой адкідае і прагныя вочы да ўсходу ўзнімае. А. Вольскі.

•••

Сарваць покрыва гл. сарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

совле́чь сов., уст. сцягну́ць, сарва́ць, садра́ць;

совле́чь с пра́вильного пути́ збіць з пра́вільнай даро́гі (з пра́вільнага шля́ху).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

torpedo2 [tɔ:ˈpi:dəʊ] v.

1. падрыва́ць тарпе́дай, тарпедава́ць

2. разбіва́ць; паралізава́ць; знішча́ць;

torpedo a plan правалі́ць план;

torpedo a peace conference сарва́ць мі́рную канферэ́нцыю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)