картагра́фія

(ад карта + -графія)

навука аб складанні геаграфічных карт, а таксама само складанне іх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

самазагара́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. самазагарацца — самазагарэцца; загаранне само па сабе. Самазагаранне каменнага вугалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаразбурэ́нне, ‑я, н.

Разбурэння якое адбываецца само па сабе, без чыйго‑н. умяшання. Самаразбурэнне горных парод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Sélbstverständlichkeit

f - дзе́янне, яко́е само́ сабо́ю зразуме́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прасі́цца несов.

1. в разн. знач. проси́ться;

п. на като́к — проси́ться на като́к;

дзіця́ не про́сіцца — ребёнок не про́сится;

2. проси́ть поща́ды;

◊ з языка́ про́сіцца — с языка́ про́сится;

само́ про́сіцца — само́ про́сится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абанеме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Дакумент, які дае права на карыстанне чым-н. пэўны час, а таксама само такое права.

А. на цыкл лекцый.

А. у тэатр.

2. Аддзел бібліятэкі, дзе кнігі выдаюцца на дом.

|| прым. абанеме́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канцэ́сія, -і, мн. -і, -сій, ж.

1. Дамова на здачу дзяржавай у эксплуатацыю прыватным прадпрымальнікам або іншаземным фірмам прамысловых прадпрыемстваў, прыродных багаццяў або іншых гаспадарчых аб’ектаў.

Міжнародныя канцэсіі.

К. на будаўніцтва чыгункі.

2. Само прадпрыемства, арганізаванае на аснове такой дамовы.

|| прым. канцэсі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каталіза́тар

(ад гр. katalysis = разбурэнне)

рэчыва, якое паскарае або запавольвае ход хімічнай рэакцыі, але само застаецца нязменным.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ Каркажава́ты ’каржакаваты’ (Нар. лекс.). Само тлумачэнне сведчыць аб паходжанні (гл. каржакаваты).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

itself [ɪtˈself] pron.

1. (звыч. пра жывёл, прадметы, рэчы) сябе́; (таксама перадаецца зваротнымі дзеясловамі);

There’s no need for the team to feel proud of itself. Камандзе няма чаго ганарыцца.

2. сам; сама́; само́;

He is always politeness itself. Ён заўсёды сама ветлівасць;

by/in itself само́ па сабе́;

The door opened (all) by itself. Дзверы самі адчыніліся;

The question is not very important by itself. Пытанне само па сабе не вельмі важнае.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)