flamboyant [flæmˈbɔɪənt] adj.

1. квяці́сты; пы́шны

2. паказны́; (сама)упэ́ўнены

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

herself [hɜ:ˈself] pron.

1. сябе́; -ся, -цца;

She hurt herself. Яна выцялася.

2. сама́;

She saw it herself. Яна сама гэта бачыла.

♦

be herself (пра жанчыну або дзяўчыну) быць у сваі́м звыча́йным (до́брым) ста́не здаро́ўя, настро́ю; не паддава́цца ўплы́ву і́ншых людзе́й;

She is not herself. Яна сама не ў сабе (сама не свая);

(all) by herself сама́; самасто́йна, без чыёй-н. дапамо́гі;

(all) to herself для яе́ адно́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тра́пеза, -ы, ж.

Агульны стол для яды ў манастыры, а таксама прыём яды за такім сталом і сама яда.

|| прым. тра́пезны, -ая, -ае.

Т. стол.

Манастырская трапезная (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

autonomy [ɔ:ˈtɒnəmi] n.

1. аўтано́мія, сама кірава́нне; незале́жнасць

2. самасто́йнасць (пра чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хвалі́ць несов. хвали́ть;

◊ аржана́я ка́ша сама́ сябе́ хва́ліць — посл. ржана́я ка́ша сама́ себя́ хва́лит;

ко́жны цыга́н сваю́ кабы́лу хва́ліць — посл. всяк кули́к своё боло́то хва́лит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Адбітак з часткі друкарскага набору, яшчэ не звярстанага ў старонкі, а таксама сама частка такога набору.

Чытаць гранкі.

|| прым. гра́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Áufopferung

f -, -en (сама)ахвярава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

self-

prefix

са́ма-

self-control — самавало́даньне, самаапанава́ньне, стры́манасьць, вы́трыманасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

auto-

pref.

са́ма-, а́ўта-

autohypnosis — самагіпно́з, аўтагіпно́з -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

душ, -а і -у, м.

1. -а. Прыстасаванне для аблівання цела струменьчыкамі вады.

Мыцца пад душам.

2. -у. Сама працэдура аблівання такой прыладай.

Прыняць д.

|| прым. душавы́, -а́я, -о́е.

Д. павільён.

Душавая кабіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)