на́трыевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да натрыю, змяшчае ў сабе натрый. Натрыевая лямпа. Натрыевая салетра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́льцыевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кальцыю, змяшчае кальцый. Кальцыевыя солі. Кальцыевы сплаў. Кальцыевая салетра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амія́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аміяку. Аміячны завод. // Які мае ў сабе аміяк. Аміячная салетра. Аміячная соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АМАНА́ЛЫ,

група выбуховых рэчываў; разнавіднасць аманітаў. Асн. кампаненты: аміячная салетра, нітразлучэнні, дысперсны алюміній, які рэзка павышае энергію выбуху і фугаснае дзеянне. Выкарыстоўваюцца для ўзрывання парод павышанай трываласці ў вільготных і абводненых свідравінах.

т. 1, с. 305

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нітра́ты

(ад гр. nitron = салетра)

солі азотнай кіслаты, якія шырока выкарыстоўваюцца як угнаенне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

нітро́н

(гр. nitron = салетра)

сінтэтычнае валакно і тканіна з яго.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нітраге́н

(лац. nitrogenium, ад гр. nitron = салетра + genos = нараджэнне)

лацінская назва азоту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нітра́цыя

(ад гр. nitron = салетра)

хімічная рэакцыя замяшчэння вадароду нітрагрупай у арганічных злучэннях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нітраці́н

(ад нітрат)

содавая салетра, мінерал бясколерны, белы, чырвоны або жаўтаваты са шкляным бляскам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нітра-

(ад гр. nitron = салетра)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «азот», «азотны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)