пожа́ть​II сов., прям., перен. пажа́ць, (долго, много, неоднократно) папажа́ць, папажына́ць;

◊

что посе́ешь, то и пожнёшь посл. кінь за сабо́ю, зно́йдзеш пе́рад сабо́ю; як узарэ́ш, так і збярэ́ш; як дба́еш, так і ма́еш; што пасе́еш, то́е і пажне́ш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.

1. Коцячыся, наткнуцца, ускаціцца на каго-, што-н.

Бочка накацілася на нагу.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Коцячыся, набегчы, пакрыць сабою.

Хваля накацілася на бераг.

3. перан. Нечакана ўзнікнуўшы, ахапіць.

Бяда раптоўна накацілася на вёску.

|| незак. нако́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

варыетэ́т

(ням. Varietät, ад лац. varietas = разнастайнасць)

сукупнасць асобін аднаго віду, якія адрозніваюцца паміж сабою адной або некалькімі прыметамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аманімі́я, ‑і, ж.

Гукавое супадзенне слоў, якія адрозніваюцца паміж сабою значэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаабажа́нне, ‑я, н.

Абажанне самога сябе; захапленне самім сабою, сваёю асобай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ill-tempered

[,ɪlˈtempərd]

adj.

зласьлі́вы, які́ не вало́дае сабо́ю; раздражня́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Sélbstüberwindung

f -, -en вялі́кае намага́нне над сабо́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sélbstverständlichkeit

f - дзе́янне, яко́е само́ сабо́ю зразуме́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

überéin

adv заадно́, у зго́дзе між сабо́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адце́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Разнавіднасць аднаго і таго ж колеру (гуку і пад.).

А. ружовага колеру.

2. перан. Асаблівасць, якая ўяўляе сабою ледзь улоўны пераход ад аднаго да другога.

Розныя адценні ў значэнні слова.

3. перан., чаго. Дадатковая ўласцівасць чаго-н.

Прагучаў папрок з адценнем злосці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)