ваўкада́ў, -да́ва, мн. -да́вы, -да́ваў, м.

Вялікі паляўнічы сабака, з якім ходзяць на ваўкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саба́чка¹, -і, мн. -і, -чак, м.

1. гл. сабака (у 1 знач.).

2. Шчаня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сыска́цца, сышчу́ся, сы́шчашся, сы́шчацца; сышчы́ся; зак. (разм.).

Знайсціся, адшукацца.

Праз некалькі гадзін сыскаўся сабака.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпіц², -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі пакаёвы сабака з пушыстай поўсцю.

Карлікавы ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Усурыйскі янот, гл. Янотападобны сабака

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

енотови́дный янотападо́бны;

енотови́дная соба́ка янотападо́бны саба́ка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дварня́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Дваровы непародзісты сабака.

Насустрач нам кінуўся здаравенны д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bloodhound [ˈblʌdhaʊnd] n. саба́ка-выве́днік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ку́рта

(польск. kurta, ад венг. kurta = сабака)

бясхвосты або караткахвосты сабака.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паразганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., каго-што.

Разагнаць усё, многае або ўсіх, многіх.

Сабака паразганяў курэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)