Verbum

вы́меняць, -яю, -яеш, -яе; -яны; зак., каго-што на каго-што.

Набыць абменам.

В. старую рэч на новую.

|| незак. выме́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

негабары́т, -у, М -ры́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Вырабы, прадукты, якія сваімі памерамі не адпавядаюць норме, стандарту.

|| прым. негабары́тны, -ая, -ае.

Негабарытная рэч.

лама́ка, -і, ДМ -ма́цы, мн. -і, -ма́к, ж. (разм.).

1. Старая або сапсаваная рэч.

2. перан. Нязграбны, няздатны (пра чалавека, жывёлу, звычайна старых).

падару́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Рэч, якую дораць, падарылі.

Зрабіць п.

Атрымаць п.

|| памянш. падару́начак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. падару́нкавы, -ая, -ае.

напыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Распытваючы, знайсці патрэбную рэч, патрэбнага чалавека.

Н. добрую карову ў суседняй вёсцы.

|| незак. напы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

лю́дскі, -ая, -ае.

1. Чалавечны, паважлівы; уласцівы людзям.

Людскія адносіны.

2. Добры, прыгодны для чаго-н.

Гэта людская рэч.

|| наз. лю́дскасць, -і, ж. (да 1 знач.).

рэлі́квія, -і, мн. -і, -вій, ж.

Рэч, якая беражліва захоўваецца як памяць пра мінулае.

Сямейныя рэліквіі.

Франтавая р.

|| прым. рэлі́квійны, -ая, -ае (спец.).

Рэліквійныя экспанаты музея.