падсу́мачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падсумка. Падсумачны рэмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патранта́шны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да патранташа. Патранташны рэмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

safety belt [ˈseɪftiˌbelt] n.

1. прывязны́ раме́нь/рэ́мень

2. выратава́льны по́яс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падгу́бны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, праходзіць пад губой. Падгубны рэмень у вуздэчцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прывязны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для прывязвання; такі, які можна прывязаць. Прывязны рэмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпа́ндыр, ‑а, м.

Спец. Рэмень, якім шавец прымацоўвае сваю работу да нагі.

[Ад ням. Spannriemen.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

реме́нь м.

1. рэ́мень, -ня м.;

2. (пояс) рэ́мень, -ня м., папру́га, -гі ж.; дзя́га, -гі ж.;

3. техн. (приводной) пас, род. па́са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахра́пнік, ‑а, м.

Спец. Рэмень вуздэчкі, які ідзе ўздоўж пераносся да лба (каня).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сла́бкі, -ая, -ае.

1. Які няшчыльна зацягнуты (пра пояс, рэмень).

С. пояс.

Слабкая пятля.

2. Нямоцна завязаны, слаба прыкручаны.

Воз з сенам уціснуты слабка (прысл.). С. трос.

|| наз. сла́бкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́вязь, -і, мн. -і, -ей, ж.

У спалучэннях: на прывязі, на прывязь, з прывязі і пад.: тое, чым хто-н. прывязаны (рэмень, ланцуг і пад.).

Трымаць сабаку на прывязі.

Хадзіць на прывязі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)