адры́вісты, -ая, -ае.

Які гучыць без плаўных пераходаў, рэзкі, з кароткімі паўзамі; перарывісты.

Адрывістыя гукі.

Гаварыць адрывіста (прысл.).

|| наз. адры́вістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прарэ́злівы, -ая, -ае.

1. Рэзкі на слых.

П. голас.

Прарэзліва (прысл.) крыкнуць.

2. Пра позірк: пільны, пранізлівы (разм.).

|| наз. прарэ́злівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адынамі́я, ‑і, ж.

Рэзкі заняпад сіл.

[Грэч. — adynamía — бяссілле.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аквіло́н, ‑у, м.

Рэзкі паўночны вецер.

[Лац. aquilonis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аквіло́н

(гр. aquilo, -onis)

рэзкі паўночны вецер.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эксцытаты́ўны

(лац. excitatus)

моцны, рэзкі, яскравы; узбуджальны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

трубарэ́з, ‑а, м.

Інструмент для рэзкі труб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрыпу́чы, -ая, -ае.

1. Які скрыпіць, вылучаецца скрыпам.

С. снег.

Скрыпучае акно.

2. перан. Рэзкі, падобны на скрып.

С. голас.

|| наз. скрыпу́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стрэ́пет, -а, М -пеце, мн. -ы, -аў, м.

Стэпавая птушка сямейства драфіных, якая ўтварае рэзкі шум крыламі ў час палёту.

|| прым. страпяці́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сячка́рня, -і, мн. -і, -рань і -рняў, ж.

Сельскагаспадарчая машына для рэзкі саломы на корм, а таксама для здрабнення зялёнай масы раслін на сілас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)