infrequent

[ɪnˈfri:kwənt]

adj.

няча́сты, рэ́дкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

і́ндый, ‑ю, м.

Хімічны элемент; рэдкі метал серабрыста-белага колеру, мякчэйшы за свінец.

[Лац. Indium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзі́нкавы éinzeln, veréinzelt, éinmalig, sélten (рэдкі); síngulär (своеасаблівы – высок)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

паасо́бны, -ая, -ае (разм.).

1. Які існуе, дзейнічае самастойна побач з іншымі.

Мелі поспех не толькі калектывы, але і паасобныя выканаўцы.

2. Адзінкавы, рэдкі.

Апладзіравалі паасобныя гледачы.

3. Ізаляваны ад іншых, не звязаны з іншымі.

Жыць у паасобным пакоі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

exquisít

a вы́браны, адбо́рны; рэ́дкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пада́лець, ‑ее; зак.

Абл. Стаць, апынуцца далей. [Лес] — цяпер рэдкі і неяк падалеў ад вёскі. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радзе́йшы (не такі часты – выш. ст ад рэдкі

1.) séltener

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

rare

I [rer]

adj.

1) рэ́дкі

a rare book — рэ́дкая кні́га

2) рэ́дкі, незвыча́йны, выклю́чны

a rare event — незвыча́йная падзе́я

3) рэ́дкі, негусты́

II [rer]

adj.

сырава́ты, недапе́чаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

рэдка...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «рэдкі», «рэдка», напрыклад: рэдказубы, рэдканаселены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іры́дый, ‑ю, м.

Рэдкі ў прыродзе хімічны элемент, цяжкі тугаплаўкі метал шаравата-белага колеру, блізкі да плаціны.

[Ад грэч. iris, iridos — радуга.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)