ме́цца-ты́нта, нескл., н.

Ручны спосаб гравіравання на метале.

[Ад іт. mezzo — сярэдні і titno — афарбаваны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апы́рсквальнік, ‑а, м.

Апарат для апырсквання раслін. Ручны апырсквальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лот¹, -а, М ло́це, мн. -ы, -аў, м.

Навігацыйны прыбор для вымярэння глыбіні мора з борта судна.

Ручны л.

|| прым. ло́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лубя́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Ручны кораб з лубу (у 2 знач.), бяросты для захоўвання, пераносу, упакоўкі чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бо́мба, -ы, мн. -ы, бомб і -аў, ж.

Снарад (гарматны, авіяцыйны, ручны), начынены выбуховым рэчывам.

Фугасная б.

|| прым. бо́мбавы, -ая, -ае.

Б. ўдар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абушо́к, ‑шка, м.

Ручны інструмент для адколвання пластоў ломкіх горных парод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

струг¹, -а, мн. стругі́, -о́ў, м. (спец.).

1. Ручны інструмент для грубай апрацоўкі драўніны струганнем.

2. Землярыйная машына для зразання грунту слаямі і перамяшчэння яго.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wrist watch

ручны́ гадзі́ньнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гантэ́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Ручны гімнастычны снарад звычайна ў выглядзе двух металічных шароў, злучаных кароткай рукаяткай.

Практыкаванне з гантэлямі.

|| прым. гантэ́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прабо́йнік, ‑а, м.

Ручны інструмент для прабівання дзірак у метале, камені, скуры і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)