хару́нжы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

1. Казацкі афіцэрскі чын, роўны падпаручніку, ужываецца і ў сучасных арміях некаторых краін, а таксама асоба, якая мае гэты чын.

2. Сцяганосец у войску (гіст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

э́ндшпіль, ‑ю, м.

Заключная стадыя шахматнай гульні. Роўны эндшпіль.

[Ням. Endspiel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

level2 [ˈlevl] adj.

1. ро́ўны; пло́скі; гарызанта́льны;

a level surface пло́ская паве́рхня

2. ро́ўны;

be level with быць адно́лькавай вышыні́, адно́лькавага ўзро́ўню;

The river was level with the banks. Рака была ўровень з берагамі.

3. ро́ўны, спако́йны; ураўнава́жаны;

a level voice ро́ўны, спако́йны го́лас;

keep a level head застава́цца спако́йным, не панікава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

штаб-ро́тмістр, -а, мн. -ы, -аў, м.

У царскай арміі Расіі: афіцэрскі чын у кавалерыі і жандармерыі, роўны штабс-капітану, а таксама асоба, якая мае гэты чын.

|| прым. штаб-ро́тмістрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мі́тэль, ‑ю, м.

Спец. Сярэдні друкарскі шрыфт, роўны 14 пунктам.

[Ням. Mittel — сярэдні (у складаных словах).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

роўнавялі́кі, ‑ая, ‑ае.

Спец. Роўны па велічыні, аб’ёме. Роўнавялікія колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цалёвы, ‑ая, ‑ае.

Роўны адной цалі. Цалёвы цвік. Цалёвая дошка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыва́т-дацэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

У вышэйшых навучальных установах да рэвалюцыі: пазаштатны выкладчык, роўны па званні дацэнту, а таксама асоба, якая мела гэта званне.

|| прым. прыва́т-дацэ́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

peer1 [pɪə] n.

1. ро́ўны, раўня́

2. пэр (у Брытаніі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэмаскіро́ўка, ‑і, ДМроўны, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэмаскіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)