odmienność

ж.

1. рознасць;

2. грам. зменнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шырата́ ж. геагр. Bréite f -;

гра́дус шыраты Bréitengrad m -(e)s, -e;

ро́знасць шыро́т Bréitendifferenz f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

несхо́дность

1. непадо́бнасць, -ці ж.; ро́знасць, -ці ж.; неадно́лькавасць, -ці ж.;

2. нясхо́днасць, -ці ж.; см. несхо́дный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВЫШЫНЯ́ СЯЧЭ́ННЯ РЭЛЬЕ́ФУ,

рознасць вышынь дзвюх суседніх гарызанталей на тапаграфічнай карце ці плане. У залежнасці ад маштабу і прызначэння карты (плана) карыстаюцца вышынямі 0,5; 1; 2,5; 10 м і інш.

т. 4, с. 331

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адрозненне, розніца, рознасць, процілегласць, кантраст

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Mínus

n -, -

1) матэм. мі́нус, ро́знасць

2) камерц. дэфіцы́т

3) мі́нус, недахо́п

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БІНО́М

(ад бі... + грэч. nomē доля, частка),

двухсклад, сума або рознасць двух аднаскладаў, напр., а+b, 2m-3n​2. Аб ступенях бінома, напр. алг. выразах тыпу (х + у)​n, гл. Ньютана біном.

т. 3, с. 154

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАРМАНІ́ЧНАЯ ПРАПО́РЦЫЯ,

прапорцыя, сярэднія члены якой аднолькавыя, апошні член уяўляе сабой рознасць паміж першым і сярэднім: a/b=b(a-b). Раскладанне ліку а на 2 складаемыя b і (a-b) наз. гарманічным дзяленнем або залатым сячэннем.

т. 5, с. 63

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Differénz

f -, -en

1) матэм. ро́знасць

2) ро́зніца

3) рознагало́ссе

die ~ áusgleichen* [béilegen] — згла́джваць супярэ́чнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

біно́м

(ад бі- + гр. nome = частка)

сума або рознасць двух алгебраічных выразаў, двухчлен;

б. Ньютана — формула, якая ўяўляе сабой ступень некаторага двухчлена ў выглядзе сумы (параўн. маном, паліном).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)