Verbum

бяскры́ўдны, -ая, -ае.

Які не робіць крыўды, не прыносіць непрыемнасцей або шкоды.

Бяскрыўдная іронія.

Б. звярок.

|| наз. бяскры́ўднасць, -і, ж.

самнамбулі́зм, -у, м. (спец.).

Разлад свядомасці, пры якім у сне чалавек аўтаматычна робіць звычайныя дзеянні; лунацізм.

|| прым. самнамбулі́чны, -ая, -ае.

своеўла́дны, -ая, -ае.

Які робіць што-н. па сваёй волі, па сваім нораве; свавольны.

С. чалавек.

|| наз. своеўла́дства, -а, н.

надгля́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто робіць надгляд.

|| ж. надгля́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. надгля́дчыцкі, -ая, -ае.

ацэ́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто ўстанаўлівае, вызначае цану, робіць ацэнку чаго-н.

|| ж. ацэ́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

аза́ртны, -ая, -ае.

Які робіць што-н. з азартам, гарачы; заўзяты; поўны захаплення.

А. чалавек.

Азартная гульня.

|| наз. аза́ртнасць, -і, ж.

ці́скальшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы друкарні, які робіць адбіткі набору на ручным станку.

|| ж. ці́скальшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

паясне́нне, -я, н.

1. гл. паясніць.

2. мн. -і, -яў. Заўвага, тлумачэнне, якое робіць што-н. больш зразумелым.

Паясненні да тэксту.

нячу́тны, -ая, -ае.

Такі, што не робіць шуму; якога не чуваць зусім, вельмі ціхі.

Прайсці нячутнымі крокамі.

|| наз. нячу́тнасць, -і, ж.

падгало́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Прыстасаванне, якое робіць вышэйшым узгалоўе ў ложку, на крэслах у цырульнях, зубаўрачэбных кабінетах.

Падняць п.