2.перан. Пра чалавека з невялікімі разумовымі здольнасцямі. Вось сапраўды, Калі хто безгаловы, Таго не выратуе ад бяды І мудрае, ад сэрца слова.Валасевіч.// Няўважлівы, рассеяны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расця́па, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ам (‑аю), ж.
Някемлівы, рассеяны, няўважлівы чалавек. [Наталля:] Вы расцяпа. За харошае змагацца трэба.Крапіва.— А вы, Антось, калі не злодзей, дык вялікі расцяпа.Бажко.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zerstréut
a
1) раскі́даны (über A – па чым-н.)
2) рассе́яны, няўва́жлівы
3) фіз.рассе́яны (пра святло)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
безгало́вы
1.óhne Kopf; entháuptet (абезгалоўлены);
2.разм (дурны, неразумны) dumm, kópflos
3. (рассеяны) vergésslich
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
schússelig, schússlich
aразм.
1) нязгра́бны
2) крутлі́вы
3) рассе́яны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дыспе́рсны
(лац.dispersus)
раздроблены, рассеяны;
д-ая сістэма — фізіка-хімічная сістэма, у якой адна з састаўных частак у выглядзе дробных часцінак размеркавана ў аднародным асяроддзі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ábwesend
a
1) адсу́тны
~ sein — адсу́тні- чаць
2) перан.рассе́яны, няўва́жлівы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Раске́па ’расцяпа, някемлівы, рассеяны, няўважлівы чалавек’ (карэл., З нар. сл.; дзярж., Нар. сл.; Сл. рэг. лекс.). Непалаталізаваны варыянт да расцяпа, які, паводле Векслера (Гіст., 92), рэалізаваўся на поўдні Беларусі на месцы спалучэння sk у skʼ у пачатку і сярэдзіне слова. Пра сувязь з кеп ’дурань; блазан’ (гл.) спецыяльна Слаўскі, 2, 151. Сюды ж і раске́па ’раздвоены дышаль у вупражы валоў’ (Лексика Пол.), раске́паць ’зразумець, здагадацца’ (Жд. 2), магчыма, пад уплывам кепова́ць, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
fáhrig
a
1) неспако́йны, нерво́вы
~e Bewégungen — нерво́выя ру́хі
2) рассе́яны, няўва́жлівы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
roztrzepaniec
м.
1. салапяка, рассеяны чалавек;
2. кіслае малако (са смятанай і сыроваткай)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)