dignity

[ˈdɪgnəti]

n., pl. -ties

1) го́днасьць, дасто́йнасьць, высакаро́днасьць f.

2) высо́кае стано́вішча, высо́кі ранг або́ ты́тул

3) шляхо́тнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sovereignty

[ˈsɑ:vrənti]

n., pl. -ties

1) найвышэ́йшая ўла́да або́ аўтарытэ́т

2) ранг, ула́да й кампэтэ́нцыя ўладара́

3) сувэрэ́ннасьць f., сувэрэнітэ́т m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

come down

а) зыхо́дзіць; зьяжджа́ць, зла́зіць

б) перадава́цца, перахо́дзіць з пакале́ньня ў пакале́ньне (па трады́цыі)

в) стра́ціць ра́нг, стано́вішча, гро́шы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кла́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да класа (у 3 знач.). Класны кіраўнік. Класны журнал. Класны пакой. Класная дошка. // у знач. наз. кла́сны, ‑ага, м.; кла́сная, ‑ай, ж. Разм. Класны кіраўнік (класная кіраўніца).

2. Спец. Які мае пэўны клас, разрад (пра судна і г. д.).

3. Які мае высокую ступень чаго‑н., які паказвае клас (у 5 знач.). Класная гульня. Класны спартсмен.

4. Уст. Які мае пэўны чын, ранг. Класны чыноўнік.

•••

Класны вагон (уст.) — пасажырскі вагон у адрозненне ад таварнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГУРЫНО́ВІЧ Анатоль Емяльянавіч

(н. 9.9.1924, в. Слатвін Чэрвеньскага р-на Мінскай вобл.),

дзяржаўны дзеяч БССР. Скончыў Бел. ін-т нар. гаспадаркі (1949), Вышэйшую дыпламат. школу МЗС СССР (1951). Удзельнік партыз. руху на Беларусі ў Вял. Айч. вайну. З 1944 на сав. і гасп. рабоце. З 1951 у МЗС БССР, з 1957 у прадстаўніцтвах СССР і БССР пры ААН, заг. аддзела міжнар. эканам. арг-цый МЗС БССР, з 1961 нам. міністра, у 1966—90 міністр замежных спраў БССР. Мае дыпламат. ранг надзвычайнага і паўнамоцнага пасла. У 1966—90 узначальваў дэлегацыі БССР на сесіях Ген. Асамблеі ААН. Чл. ЦК КПБ у 1971—90. Дэп. Вярх. Савета БССР у 1967—90.

т. 5, с. 539

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

grade​1 [greɪd] n.

1. я́касць, гату́нак;

low-grade oil на́фта ні́зкай я́касці;

a poor grade of rye дрэ́нны гату́нак жы́та

2. ступе́нь; ранг; узро́вень

3. AmE клас (у школе)

4. AmE адзна́ка;

You need good grades to go to college. Вам трэба мець добрыя адзнакі, каб паступіць у каледж.

5. AmE ухі́л (асабліва на дарозе або чыгунцы); пад’ём

♦

make the grade дасягну́ць по́спеху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

commission

[kəˈmɪʃən]

1.

n.

1) даручэ́ньне n.; паўнамо́цтва n., манда́т -у m.

2)

а) зага́д пра нада́ньне вайско́вага ра́нгу

б) нада́дзены ранг

to get a commission — атрыма́ць афіцэ́рскі ранг

to resign one’s commission — зво́льніцца з вайско́вае слу́жбы

3) камі́сія f., камітэ́т -у m.

4) камісі́йная пла́та

2.

v.t.

1) прызнача́ць на стано́вішча; дэлегава́ць; дава́ць паўнамо́цтвы

2) даруча́ць, дава́ць замо́ву (мастаку́ на карці́ну)

3) рыхтава́ць да дзе́яньня

•

- in commission

- out of commission

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

узве́сці, -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; -вёў, -вяла́, -ло́; -вядзі́; -ве́дзены; зак.

1. каго на што. Ведучы, дапамагчы ўзысці, падняцца наверх чаго-н.

У. дзіця на ганак.

2. што на каго-што. Узняць (вочы, позірк), паглядзець уверх.

У. вочы на каго-н.

3. што. Прывесці ў гатовае да выстралу становішча (пра зброю).

У. курок.

4. што. Збудаваць, паставіць.

У. будынак.

У. помнік.

5. перан., каго-што ў што. Узвысіць да якога-н. стану, звання; надаць чаму-н. іншае ці важнае значэнне.

У. ў ранг заслужанага дзеяча навукі.

У. ў абсалют.

У. што-н. у закон.

6. перан., што на каго. Несправядліва прыпісаць каму-н. што-н.

У. паклёп на каго-н.

7. што ў што (у якую-н. ступень, у квадрат, у куб). Памножыць лік (ці велічыню) сам на сябе столькі разоў, колькі вызначае паказчык ступені.

У. сем у куб.

|| незак. узво́дзіць, -о́джу, -о́дзіш, -о́дзіць.

|| наз. узвядзе́нне, -я, н. і узво́д, -у, М -дзе, м. (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

height

[haɪt]

n.

1) рост -у m. (чалаве́ка), вышыня́ f. (ха́ты, гары́)

2) узвы́шша n.

3) верхаві́на f. (гары́), верх -у m.

4) найвышэ́йшая ступе́нь, кра́йнасьць f.

the height of fashion — апо́шні крык мо́ды

5) высо́кі ранг, высо́кая ступе́нь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rank

I [ræŋk]

1.

n.

1) рад -у m., шарэ́нга f., строй -ю m.

the soldiers broke rank — жаўне́ры пару́шылі строй

in the rank of the unemployed — у ра́дзе беспрацо́ўных

2) ранг, чын -у m.; ступе́нь f., стано́вішча n., ста́тус -у m.

he has a rank of colonel — ён ма́е ранг палко́ўніка

a person of high rank — асо́ба высо́кага стано́вішча

3) катэго́рыя, кля́са f.

a poet of the highest rank — першакля́сны паэ́т

4) ты́тул -у m.

2.

v.t.

1) ста́віць, стро́іць у рад, шарэ́нгу

2) расклада́ць, разьмяшча́ць

to rank in order of size — разьмясьці́ць паво́дле велічыні́

3) мець вышэ́йшы ранг

A major ranks a captain — Маёр вышэ́йшы ра́нгам за капіта́на

II [ræŋk]

adj.

1) буйны́, разро́слы (пра расьлі́ны)

2) ёлкі, сьмярдзю́чы

3) кра́йні, празьме́рны; і́сны

rank nonsense — по́ўная лухта́

4) гру́бы; непрысто́йны, цыні́чны, агі́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)