парашуты́ст, ‑а,
Той, хто займаецца парашутызмам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парашуты́ст, ‑а,
Той, хто займаецца парашутызмам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сурдзі́нка, ‑і,
Тое, што і сурдзіна.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які выклікае смех; забаўны.
2. Камедыйны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпіёнскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шпіёна, шпіёнства; які належыць шпіёну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ма́рмур, ‑у,
1. Цвёрдая горная крышталічная парода розных колераў, якая ўжываецца для архітэктурных і скульптурных работ.
2. Вырабы, аздобы з мармуру.
[Лац. marmor ад грэч. mármaros — бліскучы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загрубе́лы, ‑ая, ‑ае.
Які загрубеў, стаў цвёрдым, шурпатым, каляным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пап’е́-машэ́,
Папяровая маса, змешаная з клеем, гіпсам, мелам, з якой вырабляюць розныя бытавыя і мастацкія прадметы.
[Фр. papier mâché — жаваная папера.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апяча́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Забараніць доступ да чаго‑н., наклаўшы сургучную пячатку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ла́ты, ‑аў і лат;
Металічныя даспехі, якія ў старажытнасці засцерагалі воіна ад удараў халоднай зброі, а ў сярэднія вякі — і ад агнястрэльнай зброі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тахта́, ‑ы,
Шырокая канапа без спінкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)