эдэ́м
(
1) біблейскі
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
эдэ́м
(
1) біблейскі
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
грэ́шнік, ‑а,
Грэшны чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мі́лы, -ая, -ае.
1. Які выклікае прыхільнасць да сябе; прыемны, абаяльны.
2. Блізкі сэрцу, любімы, дарагі.
3. у
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Éden
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
чысці́лішча, ‑а,
Паводле вучэння каталіцкай царквы — месца, у якім душы нябожчыкаў рознымі выпрабаваннямі ачышчаюцца ад грахоў, каб трапіць потым у
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
eden
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
адамкну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца;
1. Адчыніцца; стаць незамкнутым.
2. Адчыніць памяшканне, у якім знаходзішся; зрабіць свабодным уваход да сябе.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Элі́зіум, ‑а,
1. У антычнай міфалогіі — месца, дзе знаходзяцца цені (душы памёршых) абраннікаў багоў.
2.
[Лац. Elysium з грэч.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́думаны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Paradíes
1)
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)