обры́в

1. (разрыв) абры́ў, -ры́ву м., разры́ў, -ры́ву м.;

2. (откос) абры́ў, -ры́ву м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

severance

[ˈsevərəns]

n.

1) аддзяле́ньне n.; падзе́л -у m.

2) разры́ў -ву m.

the severance of diplomatic relations — разры́ў дыпляматы́чных дачыне́ньняў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zerréißprobe

f -, -n выпрабава́нне на разрыў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

камуфле́т, ‑у, М ‑леце, м.

1. Падземны разрыў артылерыйскага снарада або міны, які выяўляецца толькі па гуку або па ўзрыхленасці зямлі. // Падземны ўзрыў, які разбурае падземныя пабудовы праціўніка.

2. перан. Нечаканая непрыемнасць, няўдача.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Zerréißfestigkeit, Zerréißgrenze

f - мяжа́ трыва́ласці на разрыў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zerwürfnis

n -ses, -se разрыў; сва́рка; спрэ́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рапто́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які надышоў, адбыўся раптам, нечакана. Раптоўны ўдар. Раптоўны дождж. □ Лёгкі і раптоўны шолах каля шыбы акна абудзіў .. Лабановіча. Колас. Раптоўны разрыў адносін паміж Альбрэхтам і Скарынаю дакументы тлумачаць сямейнымі акалічнасцямі апошняга. Алексютовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Dúrchriss

m -es, -e прарыў, разрыў; дзі́рка; прало́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Перасе́чка ’разрыў ніткі пры тканні’ (лід., даўг., Сл. ПЗБ). Да перасекчы ’рассячы на часткі’. Параўн. польск. зах. і паўн. przesieczka, przesieka ’блюзна пры тканні ад абрыву ніткі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

брэш, ‑ы, ж.

1. Пралом, адтуліна, прабітая ў сцяне, у корпусе карабля і пад. артылерыйскім снарадам, мінай і пад. // Разрыў, парушэнне цэласнасці чаго‑н. Брэш у абароне праціўніка.

2. перан. Страта. Брэш у бюджэце.

•••

Прабіць брэш — панесці сур’ёзны ўдар, урон.

[Фр. brèche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)