Мадэрнісцкі кірунак у мастацкай культуры 20 ст., які абвясціў крыніцай мастацтва сферу падсвядомага (інстынкты, галюцынацыі, сны), а яго метадам — разрыў лагічных сувязей, замененых суб’ектыўнымі асацыяцыямі.
[Фр. surrealisme — звышрэалізм.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обры́в
1.(разрыв) абры́ў, -ры́ву м., разры́ў, -ры́ву м.;
2.(откос) абры́ў, -ры́ву м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
severance
[ˈsevərəns]
n.
1) аддзяле́ньне n.; падзе́л -у m.
2) разры́ў -ву m.
the severance of diplomatic relations — разры́ў дыпляматы́чных дачыне́ньняў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Zerréißprobe
f -, -n выпрабава́нне на разрыў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
камуфле́т, ‑у, М ‑леце, м.
1. Падземны разрыў артылерыйскага снарада або міны, які выяўляецца толькі па гуку або па ўзрыхленасці зямлі. // Падземны ўзрыў, які разбурае падземныя пабудовы праціўніка.
2.перан. Нечаканая непрыемнасць, няўдача.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Zerréißfestigkeit, Zerréißgrenze
f - мяжа́ трыва́ласці на разрыў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Zerwürfnis
n -ses, -se разрыў; сва́рка; спрэ́чка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
рапто́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які надышоў, адбыўся раптам, нечакана. Раптоўны ўдар. Раптоўны дождж. □ Лёгкі і раптоўны шолах каля шыбы акна абудзіў .. Лабановіча.Колас.Раптоўны разрыў адносін паміж Альбрэхтам і Скарынаю дакументы тлумачаць сямейнымі акалічнасцямі апошняга.Алексютовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Dúrchriss
m -es, -e прарыў, разрыў; дзі́рка; прало́м
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Перасе́чка ’разрыў ніткі пры тканні’ (лід., даўг., Сл. ПЗБ). Да перасекчы ’рассячы на часткі’. Параўн. польск.зах. і паўн.przesieczka, przesieka ’блюзна пры тканні ад абрыву ніткі’.