разделе́ние ср. раздзяле́нне, -ння ср., раздзе́л, -лу м.; падзе́л, -лу м.;
разделе́ние труда́ падзе́л пра́цы;
по разделе́ниям воен., спорт. па раздзяле́ннях;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дыспе́рсія
(лац. dispersio = рассейванне)
раскладанне, раздзяленне, рассейванне (напр. д. святла, д. мінеральных солей у глебе).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АДМУ́ЧВАННЕ,
раздзяленне ўзмучаных цвёрдых дробных часцінак, заснаванае на розных скарасцях іх асядання ў вадзе; спосаб гідраўл. класіфікацыі здробненых матэрыялаў. Уключае адстойванне полідысперснай суспензіі з дэкантацыяй у паслядоўна злучаных адстойніках. Выкарыстоўваюць пры абагачэнні мінер. сыравіны, атрыманні тонкіх парашкоў, ачыстцы глін (кааліну) ад мех. дамешкаў (пяску, слюды, палявога шпату).
т. 1, с. 120
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
мас-спектраме́трыя
(ад маса + спектраметрыя)
раздзяленне атамаў і малекул па іх масах пры дапамозе мас-спектрометра.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
інтэрпу́нкцыя
(лац. interpunctio = раздзяленне мовы кропкамі)
1) вучэнне аб расстаноўцы знакаў прыпынку;
2) тое, што і пунктуацыя.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гель-фільтра́цыя
(ад гелі + фільтрацыя)
раздзяленне сумесі малекул паводле іх памеру пры дапамозе порыстых палімераў шляхам фільтрацыі на храматаграфічных калонках.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дыферэнцыя́цыя
(фр. différentiation, ад лац. differentia = розніца, адрозненне)
раздзяленне, расчляненне чаго-н. на асобныя разнародныя часткі, формы і ступені (напр. д. паняццяў, сацыяльная д. грамадства).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
separacja
separacj|a
ж.
1. сепарацыя; аддзяленне; раздзяленне;
2. юр. асобнае (раздзельнае) пражыванне супругаў;
żyć w ~i — жыць асобна
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
экстра́кцыя
(лац. extractio = выцягванне, здабыванне)
1) раздзяленне цвёрдых ці вадкіх сумесей пры дапамозе апрацоўкі іх рознымі растваральнікамі;
2) аперацыя выдалення зуба.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дысацыя́цыя
(лац. dissociatio = раз’яднанне, раздзяленне)
1) хім. распад малекул на некалькі больш простых элементаў (атамы, радыкалы, іоны);
2) псіх. парушэнне звязнасці псіхічных працэсаў (проціл. асацыяцыя 3).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)