fancier [ˈfænsiə] n. зна́ўца; ама́тар (асабліва які разводзіць каго-н. або што-н.);

a pigeon/rose fancier той, хто разво́дзіць галубо́ў/ру́жы і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разводи́ть​I несов., в разн. знач. разво́дзіць; см. развести́​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozkrzewiać

незак. разводзіць, разгадоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разво́дчык, ‑а, м.

Той, хто разводзіць каго‑, што‑н. (гл. развесці ў 1, 2, 5 знач.). Разведчык маста. Разведчык пілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. разводзіць — развесці (у 2, 4–7 знач.) і разводзіцца — развесціся (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антимо́ния разг. антымо́нія, -ніі ж.;

◊

разводи́ть антимо́нии (антимо́нию) разво́дзіць антымо́ніі (антымо́нію).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прозу́бривать несов., техн. (разводить зубцы у пилы) разво́дзіць; см. прозубри́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tattle [ˈtætl] v. infml, derog. плятка́рыць, разво́дзіць плёткі;

tattle a secret разбалбата́ць сакрэ́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rozwodzić

незак. разводзіць;

гл. rozwieść

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozkładać

незак.

1. раскладаць; размяшчаць; разбіраць;

2. раскідаць; разводзіць;

rozkładać ramiona — разводзіць рукамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)