radical

[ˈrædɪkəl]

1.

adj.

1) карэ́нны, асно́ўны, гало́ўны; грунто́ўны, фундамэнта́льны

radical changes — карэ́нныя зьме́ны

2) радыка́льны

2.

n.

1) радыка́л -а m., прыхі́льнік скра́йніх по́глядаў

2) Math. знак ко́раня, ко́рань -я m.

3) Chem. радыка́л -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

віні́л

(ням. Vinyl, ад лац. vinum = віно + гр. hyle = аснова)

аднавалентны радыкал этылену.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прапі́л

(англ. propyl, ад гр. propylon = уваход)

аднавалентны радыкал прапану, адзін з алкілаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ацэты́л

(ад лац. acetum = воцат)

аднавалентны кіслотны радыкал 2, які паходзіць ад воцатнай кіслаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

буты́л

(ад лац. butyrum = масла)

аднавалентны радыкал бутану, бясколерная вадкасць; выкарыстоўваецца як растваральнік лакаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ацылава́ць

(ад. англ. acyl = кіслотны радыкал)

замяшчаць атамы вадароду ў арганічных злучэннях дапаўняльнікам карбонавай кіслаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізафлавано́іды

(ад ba- + флаваноіды)

флаваноідныя злучэнні, бакавы фенільны радыкал 2 якіх знаходзіцца ў становішчы Сз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

меты́л

(фр. methyle)

састаўная частка многіх арганічных злучэнняў, аднавалентны радыкал 2 з трох атамаў вадароду і аднаго атама вугляроду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

group

[gru:p]

1.

n.

1) гру́па f.

2) авіяпо́лк -палка́ m.

3) Chem. радыка́л -а m.

2.

v.t.

групава́ць, уклада́ць гру́памі

3.

v.i.

групава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

метыле́н

(фр. méthyléne)

састаўная частка многіх арганічных злучэнняў, двухвалентны радыкал​1 2 з двух атамаў вадароду і аднаго атама вугляроду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)