асабо́вы, -ая, -ае.

1. гл. асоба.

2. Які мае адносіны да пэўнай асобы, пэўных асоб.

Асабовы рахунак — рахунак у банку, адкрыты на імя пэўнай асобы.

Асабовая справа — папка з дакументамі якой-н. асобы, што працуе ў пэўнай установе.

Асабовы склад (састаў)рабочыя, служачыя якой-н. установы, вайсковай часці і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электрамано́метр

(ад электра- + манометр)

манометр, у якім рабочыя органы змяняюць свае электрычныя параметры прапарцыянальна прыкладзенаму да іх ціску.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

utility2 [ju:ˈtɪləti] adj. дапамо́жны;

a utility actor акцёр друго́га саста́ву;

utility workers падсо́бныя рабо́чыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

камбіна́таўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камбіната, належыць яму. Камбінатаўскія рабочыя. Камбінатаўскі двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

labour1 [ˈleɪbə] n. BrE

1. пра́ца, рабо́та (асабліва фізічная);

manual labour фізі́чная пра́ца

2. рабо́чыя, працо́ўныя; рабо́чая сі́ла;

skilled/unskilled labour кваліфікава́ныя/некваліфікава́ныя рабо́чыя;

cheap labour та́нная рабо́чая сі́ла, нізкаапла́тныя рабо́чыя;

a shortage of labour няста́ча, недахо́п рабо́чых

3. ро́давыя му́кі, ро́ды

4. Labour лейбары́сцкая па́ртыя;

a Labour MP член парла́мента ад па́ртыі лейбары́стаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

горназаво́дскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да горных заводаў, горнай прамысловасці. Горназаводскі раён. Горназаводскія рабочыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

auxiliary2 [ɔ:gˈzɪliəri] adj. дапамо́жны;

auxiliary nurses/workers дапамо́жныя медсёстры/рабо́чыя;

an auxiliary verb ling. дапамо́жны дзеясло́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шчо́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шчоткі (у 1 знач.), вытворчасці шчотак. У маі — чэрвені 1917 года баставалі рабочыя-металісты і рабочыя лесапільных заводаў, шчотачных і шчацінных фабрык Мінска і яго ваколіц. «Полымя». // Які мае ў сваёй канструкцыі шчоткі, забяспечаны шчоткамі. Шчотачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўсю́дна, прысл.

Усюды. На фабрыках і заводах ствараліся рабочыя камітэты, паўсюдна ўводзіўся васьмігадзінны рабочы дзень. П. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ма́нькі ’шарсцяныя рукавіцы з адным вялікім пальцам’ (жытк., ДАБМ, к. 333). Рус. арх. ма́нькирабочыя пальчаткі без пальцаў’, ярасл., уладз., валаг., пск., цвяр. ма́нька ’жаночая муфта’. Да манька ’муфта’, якое з італ. manica ’рукаў’ (Фасмер, 2, 571).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)