сла́бкі сла́бый; (несильно затянутый — ещё) свобо́дный;

с. по́яс — сла́бый (свобо́дный) по́яс;

~кая пятля́ — сла́бая пе́тля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Га́фта ’абкіданая пятля’ (Нас.), га́фтачка ’пятля для гузіка або гапліка’ (БРС, Сцяшк.), га́фтка ’драцяная пятля’ (Нас., Сцяшк.). Гл. гапка 1, гаптка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ве́шалка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Дошка або стойка з кручкамі, на якія вешаюць адзенне.

2. Пятля, прышытая да адзення, за якую яго вешаюць.

Прышыць вешалку.

3. Планка з кручком, на якую вешаецца адзенне ў распраўленым па плячах выглядзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́чка, -а, мн. -і, -чак, н.

1. гл. вока.

2. Невялікая круглая адтуліна ў якім-н. прадмеце.

Дзвярное в.

3. Пупышка, зрэзаная з дрэва для прышчэпкі.

4. Зародак парастка на бульбяным клубні.

5. Значок на ігральнай карце.

6. Пятля ў вязанні.

Спусціла в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Looping

['lu:p-]

m -s, -s ав. мёртвая пятля́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kink [kɪŋk] n. (in)

1. пятля́; ву́зел

2. загі́б, загі́н; зало́м

3. завіто́к (валасоў)

4. infml заско́к; выкрута́сы, вы́верт (пра чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дави́лка ж.

1. техн. даві́лка, -кі ж.;

2. (ловушка) сіло́, -ла́ ср.; пятля́, -лі́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гужавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да гужа. Гужавая пятля.

2. Які выконваецца жывой цяглавай сілай на калёсах або санях. Гужавыя перавозкі. Гужавая павіннасць. // Які складаецца з калёс, саней і жывой цяглавай сілы. Гужавы транспарт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́ган

(гал. ogen = літар. вочы)

мар. пятля на канцы або на сярэдзіне троса, якая надзяваецца на мачту, рэю і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

wsuwka

ж.

1. хамуцік; пятля;

2. разм. заколка (для валасоў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)