forelimb

[ˈfɔrlɪm]

n.

пярэ́дняя ла́па

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аванза́ла, ‑ы, ж.

Пярэдняя зала, пакоі перад галоўнай залай у вялікіх грамадой памяшканнях, палацах.

[Ад фр. avant — перад і salle — зала.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гру́дзі, -дзе́й, Т -дзьмі́, -дзя́мі.

1. Пярэдняя частка тулава ад шыі да жывата, а таксама поласць гэтай часткі тулава.

Шырокія г.

Боль у грудзях.

Біць (сябе) у грудзі (таксама перан.: ад роспачы або запэўніваючы ў чым-н.).

2. Малочныя залозы ў жанчыны.

Карміць дзіця грудзьмі.

Адняць ад грудзей.

3. Верхняя пярэдняя частка адзення.

Вышыць г. ў сукенцы.

|| прым. грудны́, -а́я, -о́е (да 1 і 2 знач.).

Грудное дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лыч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Выцягнутая пярэдняя частка галавы ў некаторых жывёл.

Свіны л.

2. перан. Твар (у 1 знач.; груб.).

|| памянш. лы́чык, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фаса́д

(фр. façade)

знешняя пярэдняя частка будынка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

боегало́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы; Р мн. ‑ловак; ж.

Пярэдняя частка артылерыйскага снарада, ракеты з узрывальнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́рад¹, -у, М -дзе, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Пярэдняя частка чаго-н.

П. сукенкі.

2. Тое, што і перадок (у 1 знач.).

3. звычайна мн. Частка абутку, што ахоплівае верх ступні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грудзі́на, -ы, мн. -ы, -дзі́н, ж.

1. Грудная косць, з якой злучаны пярэднія канцы грудных рэбраў і часткі плечавога пояса.

2. Верхняя пярэдняя частка вопраткі, якая прыкрывае грудзі.

|| прым. грудзі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́рда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, морд і -аў, ж.

1. Пярэдняя частка галавы ў жывёлы.

2. Твар чалавека (разм., груб.).

|| памянш.-ласк. мо́рдачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прихо́жая ж., сущ. пярэ́дняя, -няй ж.; пярэ́дні пако́й; перадпако́й, -ко́я м.; віта́льня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)