приме́рный в разн. знач. пры́кладны; узо́рны;

приме́рное поведе́ние пры́кладныя (узо́рныя) паво́дзіны;

приме́рный срок пры́кладны тэ́рмін.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утыліта́рны, -ая, -ае (кніжн.).

1. Прасякнуты ўтылітарызмам.

Мець утылітарнае прызначэнне.

У. падыход да справы.

2. Прыкладны, вузкапрактычны.

Утылітарныя веды.

|| наз. утыліта́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ГАНІЁМЕТР

(ад грэч. gonia вугал + ...метр),

1) прылада для вымярэння двухгранных вуглоў паміж гранямі цвёрдых цел. Бывае прыкладны і адбівальны. Прыкладны ганіёметр мае транспарцір і лінейку. Дакладнасць вымярэнняў да 15. Адбівальны ганіёметр мае каліматар, зрокавую трубу і адліковае прыстасаванне. Дакладнасць вымярэнняў да 1′. Выкарыстоўваецца ў метралогіі, крышталяграфіі, геадэзіі і інш. 2) Прыстасаванне для зрушэння дыяграмы накіраванасці антэны эл. спосабам. Выкарыстоўваецца ў радыёпеленгатарах.

т. 5, с. 28

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

przykładny

прыкладны, паказальны, узорны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ángewandt

a прыкладны́

~e Kunst — прыкладно́е маста́цтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прикладно́й прыкладны́; ужытко́вы;

прикладны́е нау́ки прыкладны́я наву́кі;

прикладно́е иску́сство прыкладно́е (ужытко́вае) маста́цтва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узо́рны

1. gemústert;

2. (прыкладны) músterhaft, mústergültig, béispielgebend, vórbildlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ánnähernd

1.

adv прыблі́зна, пры́кладна

2.

a прыблі́зны, пры́кладны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

утыліта́рны

(фр. utilitaire, ад лац. utilitas = карысць)

1) прасякнуты імкненнем да матэрыяльнай выгады, карысці;

2) які мае практычнае значэнне, прыкладны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ВАДЗЯНЫ́ ГАЗ,

сумесь газаў, якая атрымліваецца газіфікацыяй цвёрдага ці вадкага паліва вадзяной парай. Прыкладны састаў (% па аб’ёме) вадзянога газу: 40—60% аксіду вугляроду CO, 30—50% вадароду H2, 4—10% дыаксіду вугляроду CO2 і невял. колькасць азоту і метану.

Выкарыстоўваюць у вытв-сці метанолу і вуглевадародаў.

т. 3, с. 437

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)