◎ Прычуджа́цца ’здавацца, паказвацца’ (ТС). Рус. паўн. причудиться ’з’явіцца, здацца, паказацца’, причу́дие ’прывід’, укр. причуда ’вобраз у чалавечым уяўленні; прывід’. Да чуд, чуды, чудэсіць (гл.). Рускія словы, паводле Фасмера (4, 369), не звязаны з причуда ’выдумка, капрыз’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

spook​1 [spu:k] n. infml, joс. пры́від, здань, мро́я;

Spooks haunt that old castle. Па тым старым замку блукаюць здані.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

majak

м.

1. прывід, міраж;

2. трызненне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schéinbild

n -(e)s, -er пры́від; здань; вы́гляд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wáhnbild

n -(e)s, -er хіме́ра, прыві́д, фанто́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Відань ’прывід, здань, праява’ (КТС, Я. Скрыган) — кантамінаванае новаўтварэнне ад відзець і здань.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маняя́ ’прывід’ (паўд.-усх., КЭС). Да мані́ць (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 36.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Visión

[vi:-]

f -, -en

1) пры́від, здань

2) ба́чанне; галюцына́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schréckengespenst

n -es, -er

1) жахлі́вы пры́від

2) страшды́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

upiór

м.

1. крывасмок; вампір;

2. прывід, здань

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)