перама́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Памацаць, абмацаць з якой‑н. мэтай усіх, многіх або ўсё, многае. Перамацаць усе кішэні. □ [Паліцэйскія] усё ператрусілі, перамацалі ў чамаданах і скрынях, у ложках і шафах. М. Ткачоў. [Дзед:] — Усё тут сваімі рукамі перамацаў. Можна прывязваць не толькі кароў, але і мядзведзяў. Паслядовіч. Перагледзела ўсё [Аня], перамацала рукамі, — нідзе не знайшла. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chain2 [tʃeɪn] v.

1. замацо́ўваць ланцуго́м, прымацо́ўваць ланцуга́мі

2. трыма́ць у ланцуга́х, кайдана́х; прыко́ўваць, прывя́зваць (таксама перан.);

chain (up) a dog пасадзі́ць саба́ку на ланцу́г

3. зачыні́ць на ланцужо́к (дзверы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nawiązywać

незак.

1. прывязваць;

2. завязваць; наладжваць;

3. do czego звяртацца да чаго; спасылацца на што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tie2 [taɪ] v.

1. звя́зваць, прывя́зваць;

tie smb.’s hands звя́зваць каму́-н. ру́кі

2. завя́зваць вузло́м; перавя́зваць, шнурава́ць;

tie a piece of ribbon into a knot завя́зваць сту́жку ба́нтам

3. абцяжа́рваць, абмяжо́ўваць, перашкаджа́ць;

tied to time абмежава́ны ў ча́се;

He is tied to the job. Ён прывязаны да працы.

tie the knot infml ажані́цца;

tie oneself into/in knots заблы́твацца ў прабле́мах, ця́жкасцях;

tie smb.’s tongue прымуша́ць каго́-н. трыма́ць язы́к за зуба́мі;

tie smb. hand and foot звя́зваць каго́-н. па рука́х і нага́х

tie down [ˌtaɪˈdaʊn] phr. v. прывя́зваць; звя́зваць; абмяжо́ўваць;

be tied down by rules быць звя́заным пра́віламі

tie in [ˌtaɪˈɪn] phr. v. мець су́вязь;

This ties in with what I said. Гэта адпавядае таму, што я сказаў.

tie on [ˌtaɪˈɒn] phr. v. прывя́зваць (этыкетку)

tie up [ˌtaɪˈʌp] phr. v.

1. звя́зваць; прывя́зваць; перавя́зваць

2. быць звя́заным; удзе́льнічаць; аб’ядно́ўваць намага́нні

3. спыня́ць; перашкаджа́ць, замаро́жваць (справу);

The strike tied up the production for a week. Праз забастоўку вытворчасць спынілася на тыдзень.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вабіць, прывабліваць, надзіць, прынаджваць; клікаць, цягнуць, прыцягваць, прывязваць, гарнуць, падкупляць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

hitch2 [hɪtʃ] v.

1. е́здзіць на спадаро́жных машы́нах;

They hitched a ride in a lorry. Яны пад’ехалі на грузавіку.

2. прывя́зваць;

hitch the horse to the cart прывяза́ць каня́ да во́за

hitch up [ˌhɪtʃˈʌp] phr. v. падця́гваць (штаны, спадніцу і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rope2 [rəʊp] v.

1. прывя́зваць (што-н. да чаго-н.)

2. (together) звя́зваць

rope in [ˌrəʊpˈɪn] phr. v. infml : rope smb. in/into smth. замані́ць, зава́біць, уцягну́ць каго́-н. у што-н.

rope off [ˌrəʊpˈɒf] phr. v. агаро́джваць (вяроўкай і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fstmachen

аддз. vt

1) прывя́зваць; прымацо́ўваць (an D – да чаго-н.)

2) узгадня́ць, вызнача́ць

3) зала́дзіць, заштукава́ць

4) разм. затры́мліваць, арышто́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прывя́звацца несов.

1. в разн. знач. привя́зываться;

2. перен. пристава́ть, цепля́ться, привя́зываться; придира́ться;

3. перен. привя́зываться, привыка́ть;

4. перен. привя́зываться (к кому), увя́зываться (за кем);

1-4 см. прывяза́цца;

5. страд. привя́зываться; прича́ливаться; см. прывя́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мацава́ць, мацую, мацуеш, мацуе; незак., што.

1. Трывала прымацоўваць. Чалавек шэсць грузчыкаў завіхаліся на платформах, мацавалі станкі сталёвымі тросамі. Асіпенка. // Змацоўваць элементы машын, канструкцый.

2. У горнай справе — устанаўліваць крапеж. Аглядалі [крапеж] ў забоях дбайна, Як мацуюць шахцёры столь. Аўрамчык.

3. У марской і авіяцыйнай справе — моцна прывязваць, замацоўваць. Мацаваць трос.

4. перан. Рабіць моцным, узмацняць. Мацаваць дружбу. □ — Вам шлях у заўтра, ленінцы, Смялей мацуйце строй! Кірэенка.

5. Разм. Прабаваць моц чаго‑н. [Наўмыснік] паднімаўся кожны дзень на ўзровень сцяны і кожны раз перад тым, як стаць мураваць, мацаваў нагой дошку пад нагамі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)