lath
[læӨ]
1.
n., pl. laths
1) дра́нка, драні́ца f.
2) се́тка f. (для тынкава́ньня)
2.
v.t.
кла́сьці, прыбіва́ць дра́нку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
féstnageln
аддз. vt
1) прыбіва́ць цвіка́мі
2) зафіксава́ць
3) спарт. трыма́ць, затры́мліваць (каго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
overwhelm
[,oʊvərˈhwelm]
v.
1) ахапля́ць; апано́ўваць (пра пачу́цьці)
2) ашаламля́ць, ура́жваць, прыбіва́ць
overwhelmed with grief — прыбі́ты го́рам
3) заліва́ць, пакрыва́ць, закі́дваць (напр. пыта́ньнямі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прикрепля́ть несов.
1. (крепко приделывать) прымацо́ўваць; (прибивать) прыбіва́ць; (прикалывать) прыко́лваць, прышпі́льваць; (приклеивать) прыкле́йваць; (пришивать) прышыва́ць;
2. в др. знач. прымацо́ўваць; см. прикрепи́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сража́ть несов.
1. (поражать) паража́ць; (разбивать) разбіва́ць; (убивать) забіва́ць; (сваливать) зва́льваць; (побеждать) перамага́ць;
2. перен. (ця́жка) уража́ць; прыбіва́ць, прыгнята́ць; (ошеломлять) ашаламля́ць; см. срази́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
níederdrücken
vt
1) ці́снуць уні́з; прыціска́ць, прыбіва́ць (да зямлі́) (агонь, дым)
2) камерц. зніжа́ць (цэны)
3) прыгнята́ць, падаўля́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ля́скаць ’утвараць ляск, прарэзлівы стук’, ’пляскаць у далоні’ (ТСБМ, Шат., Касп., КЭС, лаг.), ’трашчаць, праводзячы кіем па радзе калоў’ (Гарэц.), ’біць, удараць чым-небудзь плоскім’ (Сцяшк., Шат.), ’стукаць’ (ТС), ’прыбіваць нітку пры тканні’, ’крычаць прарэзліва’ (Ян.), ’клекатаць (пра бусла)’ (докш., Сл. ПЗБ), ля́снуць ’выцяць, агрэць’, ’згінуць’, ’знікнуць, прапасці’, ’пабегчы’, ’выпіць’ (ТСБМ, Бяльк., Юрч., Сцяшк., Сл. ПЗБ; ТС; КЭС, лаг.; рагач., Мат. Гом.), лясонуць ’моцна ляснуць’ (ТС), ля́снуцца ’упасці і моцна ўдарыцца’ (ТСБМ, Растарг., Мат. Гом., ТС), пін. ляску́чы ’звонкі, гучны’ (Нар. лекс.). Укр. ля́скати, рус. ля́скать ’тс’; ст.-рус. ляскати ’ляскаць зубамі’, ’чаўкаць’. Прасл. leskati (гл. Трубачоў, Эт. сл., 14, 135–136).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
nail
[neɪl]
1.
n.
1) цьвік -а́ m.
2) пазно́гаць -ця, но́гаць -ця m., кі́пець -ця m.
hard as nails —
а) мо́цны; загартава́ны; у до́брай фізычнай фо́рме (пра спарто́ўца)
б) бязьлі́тасны, лю́ты
2.
v.t.
прыбіва́ць цьвіко́м
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
damp
[dæmp]
1.
adj.
1) во́гкі, вільго́тны, сыры́
damp basement — сыры́ падва́л
2) Archaic прыгне́чаны, прыбі́ты (го́рам)
2.
adv.
во́гка, вільго́тна, сы́ра
3.
n.
1) во́гкасьць, ві́льгаць, сы́расьць f.
2) марко́та, журба́ f.
3) рудніко́вы газ
4.
v.t.
1) намо́чваць, зьвільгатня́ць, рабі́ць вільго́тным
2) прыгнята́ць; прыбіва́ць, адбіва́ць ахво́ту
3) тушы́ць, гасі́ць (аго́нь)
4) Physics зьмянша́ць ампліту́ду хіста́ньняў (або́ хва́ляў), заглуша́ць (гу́кі)
•
- damp off
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
убива́ть несов.
1. (умерщвлять) забіва́ць;
2. перен. (уничтожать) ні́шчыць, знішча́ць;
3. перен. (глубоко огорчать, приводить в отчаяние) прыбіва́ць, прыгнята́ць, прыво́дзіць у ро́спач; (ошеломлять) ашаламля́ць;
4. перен. (тратить на что-л.) разг. тра́ціць; (издерживать — ещё) расхо́даваць, выдатко́ўваць; (о времени) марнава́ць;
5. (уплотнять, утрамбовывать) разг. убіва́ць, утрамбо́ўваць;
6. (покрывать) карт., разг. біць; см. уби́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)