Бобіч І., гл. Просты П.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

прыкра́са, -ы, ж.

1. звычайна мн. -ы, -ра́с. Аздоба, упрыгожанні.

Стаяў просты дом без прыкрас.

Расказваць без прыкрас (перан.: без перабольшання, выдумкі).

2. Тое, што і закраса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

elementary [ˌelɪˈmentri] adj. элемента́рны, про́сты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абыхо́джанне, -я, н.

1. Выяўленне сваіх адносін, манера паводзін у дачыненні да каго-н.

Просты ў абыходжанні.

Далікатнае а.

2. Уменне карыстацца чым-н.

Умелае а. з інструментам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

незате́йливый няхі́тры; немудраге́лісты; про́сты; (примитивный) прыміты́ўны; несклада́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нехи́трый

1. (простодушный) няхі́тры; (открытый) адкры́ты; (простой) про́сты;

2. (несложный) разг. няхі́тры; несклада́ны; (немудрёный) немудраге́лісты; (простой) про́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыміты́ўны, -ая, -ае.

1. Просты, не складаны па будове, выкананні.

Прымітыўная тэхніка.

2. Недастаткова глыбокі, надта спрошчаны.

П. падыход да з’явы.

3. Неразвіты.

Прымітыўная асоба.

|| наз. прыміты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запанібра́цкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Просты, бесцырымонны, фамільярны. Запанібрацкі тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бесхи́тростный няхі́тры; (простодушный) прастаду́шны; (открытый) адкры́ты; (простой) про́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

simple fraction [ˌsɪmplˈfrækʃn] n. math. про́сты дроб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)