праяўля́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да праявіцца.

2. Зал. да праяўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіхава́ць, псіхую, псіхуеш, псіхуе; незак.

Разм. Траціць псіхічную раўнавагу; праяўляць нервознасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

струпе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Ледзь праяўляць жыццё. // Стаць трупам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хало́пнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Праяўляць халопства (у 3 знач.); рабалепстваваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эстэ́цтваваць, ‑твую, ‑твуеш, ‑твуе; незак.

Разм. Быць эстэтам, праяўляць якасці эстэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чужа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Пазбягаць каго-, чаго-н.; цурацца.

Родныя не чужаліся яго.

2. Не праяўляць цікавасці да чаго-н.

Крытык не чужаўся гісторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зло́снічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Злавацца на каго‑н., выказваць, праяўляць злосць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускалыхну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. Пачаць калыхацца.

Ад ветру ўскалыхнулася возера.

2. перан. Прыйсці ў рух, у хваляванне, пачаць праяўляць дзейнасць.

Народ ускалыхнуўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мінда́льнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак., з кім (разм.).

1. Быць празмерна ласкавым, сентыментальным.

2. Праяўляць непатрэбную мяккасць, паблажлівасць да каго-н.

Нельга м. з гультаямі.

|| наз. мінда́льнічанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ста́віцца, ста́ўлюся, ста́вішся, ста́віцца; незак.

Праяўляць, выражаць свае адносіны да каго-, чаго-н.

Ён добра с. да разумных прапаноў.

Уважліва с. да патрэб людзей.

|| зак. паста́віцца, -та́ўлюся, -та́вішся, -та́віцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)