поліспермі́я
(ад полі- + сперма)
пранікненне ў яйцаклетку пры запладненні некалькіх сперматазоідаў (параўн. монаспермія).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АКРАСО́МА
(ад акра... + грэч. sōma цела),
апікальнае цельца, перфараторый, утварэнне на верхняй частцы галоўкі сперматазоіда. Пры апладненні ў момант сутыкнення сперматазоіда з яйцаклеткай ферменты акрасомы раствараюць абалонку яйцаклеткі і забяспечваюць яго пранікненне ўнутр.
т. 1, с. 200
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
парага́мія
(ад гр. poros = адтуліна + -гамія)
пранікненне пылковай трубкі пры апладненні ў зародкавы мяшок праз мікрапіле.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
◎ *Парына́ць, порыниць ’даваць нырца’ (Маш., 171, 174), ’спускаць, акунаць’ (ТС). Пранікненне з укр. поринити ’ныраць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
інфлюа́цыя
(ад лац. influere = улівацца, пранікаць)
пранікненне паверхневых водаў праз трэшчыны і варонкі ў тоўшчу зямной кары.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
◎ Клу́ці ’калаццё’. Параўн. польск. kłucie ’тс’ (Сл. паўн.-зах., 2, 481). Пранікненне з польскай мовы з пераходам у мн. л.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
АСПІРА́ЦЫЯ (ад лац. aspiratio удыханне) у медыцыне, 1) пранікненне ў дыхальныя шляхі іншародных целаў пры ўдыханні. Можа прывесці да запалення дыхальных шляхоў (ускладняецца нагнаеннем і гангрэнай), да смерці ад удушша.
2) Адсмоктванне шпрыцам або іншай прыладай вадкасці ці паветра з поласці цела, сустава, нацёкавага гнайніка.
т. 2, с. 42
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
дыфу́зія
(лац. diffusio = распаўсюджванне, расцяканне)
узаемнае пранікненне рэчываў у выніку цеплавога перамяшчэння часціц гэтых рэчываў (малекул, атамаў і інш).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
інгрэ́сія
(лац. ingressio = уваходжанне)
пранікненне марскіх вод у паніжэнні рэльефу прыбярэжнай паласы пры павышэнні ўзроўню мора або паніжэнні берага.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
солюбіліза́цыя
(ад п.-лац. solubilis = растваральны)
мімавольнае пранікненне нізкамалекулярнага рэчыва ўнутр міцэл паверхнаснаактыўнага паверхнева-актыўнага рэчыва або макрамалекулярных клубкоў палімера.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)