заглыну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Увабраць у сябе глытком; праглынуць (звычайна пра рыбу). Шчупак заглынуў жыўца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

табле́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Невялікі сплюшчаны шарык з прасаванага лекавага парашку. Таблетка аспірыну. Праглынуць таблетку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пілю́ля ж. Plle f -, -n;

праглыну́ць пілю́лю ine Plle schlcken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stomach2 [ˈstʌmək] v.

1. цярпе́ць, трыва́ць, перано́сіць;

stomach an insult праглыну́ць абра́зу

2. перава́рваць, ператраўля́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

*Прахалды́кнуць, прохалды́кнуцьпраглынуць’ (ТС). Фармальных адпаведнікаў слову няма. Відаць, нейкая кантамінацыя. Частку кораня хал‑ можна звязаць з рус. ха́лкать ’прагна глытаць’, якое, паводле Ільінскага, мае гукапераймальнае паходжанне (гл. Фасмер, 4, 218), параўн. і ўкр. прохала́вкнутипраглынуць з прагнасцю’, адкуль можа выводзіцца і гукапераймальнае *халдык, параўн. кульдыкаць ’невыразна гаварыць’, кулды́к (гродз., Цыхун, вусн. паведамл.), што імітуе перакульванне і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

засмо́ктваць

1. nfangen* zu sugen;

2. (праглынуць) insaugen* vt, ufsaugen*vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́плюнуць сов. и однокр. вы́плюнуть;

ні в. ні праглыну́ць — проти́вно есть и жа́лко вы́плюнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Аха́лкам ’не перажоўваючы, вялікімі кускамі (есці)’: «свіньні ядуць ахалкам» (глыб., Цыхун, вусн. паведамл.). Відаць, да хаўкнуць ’хутка, прагна праглынуць’, параўн. рус. ха́лко ’хутка, спяшаючыся’. Параўн. таксама аха́лак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наглыта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. каго-чаго. Праглынуць у вялікай колькасці. Наглытаўся шчупак плотак. □ Конь храпе, пылу наглытаўся з-пад ног, мокры ўвесь... Пташнікаў.

2. Разм. Наесціся. Наглытацца за абедам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schlcken

vt глыта́ць, праглыну́ць; каўтну́ць

er hat viel ~ müssen — яму́ прыйшло́ся мно́га праглыну́ць (выслухаць)

er schlckte an sinem Schmerz — ён намага́ўся перамагчы́ боль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)